Mijn stad begint langzaam te leven. Toen ik gisteren door de stad fietste was het één en al bedrijvigheid, wagens, vrachtwagens, kraampjes in opbouw,... het was manoevreren om overal zonder kleerscheuren door te geraken, maar de mannen van ivago knipoogden. Ook zij zijn er klaar voor. Ik mocht perskaarten afhalen voor de collega's van het Project. Niet alles loopt zoals gehoopt, voorstellingen zijn volzet, organisatoren antwoorden niet,... Maar meestal krijgen we vriendelijke berichtjes. Onze redactie is weer ferm uitgebreid. De planning loopt langzaam vol. Deze week zijn er de voorbeschouwingen en wedstrijden. Het begint stilaan te kriebelen. Ik heb straks verlof maar ben nog niet meteen in feeststemming, maar dat komt wel. Als het hier stil wordt, weet u waar te lezen.