Hij schuift me een blad toe. Hier en daar is er blijkbaar een verkeerd cijfer in de tekst geslopen. Het tegendeel zou me verwonderd hebben. Als ik opkijk, merk ik dat hij me aankijkt. Hij knikt bemoedigend en vragend. Ik drijf de gedachten uit mijn hoofd. Ik knik, ja dat kan ik wel doen, zeker geen probleem. Zou mijn lichaamstaal zoveel verraden? Het is eens wat anders dan het gevoel krijgen of ik mijn thesis voor de één of andere jury moet verdedigen.