Sinds vrijdag is er een vraag die me bezig houdt: heeft Brad Pitt een jongere broer en heet die Michael? Ik zou het kunnen hoehelen en misschien nog een smeuige details te weten komen. Maar dat interesseert me niet echt. Toen ik vrijdag Delirious zag, voelde ik me 15 ofzo en ergens in een bioscoop in Roeselare. We zijn drie giecheltieners en we gaan Legends of the fall zien. Elke close-up. En nu was het weer raak. Een opeenstapeling van clichés, een close-up van de jonge mannelijke hoofdrolspeler die niet lang genoeg kon duren (maar liefst enkel van zijn goede kant, dank u). Na de film giechelde ik zowaar een beetje toen ik Bruno's gezicht zag. Mentale leeftijd, 15, jawel.