De bestaansreden van België ligt inderdaad in bereikte niveau van welzijn dat we hier door decenialange sociale strijd verworven hebben.
Welvaart is wat mij betreft vooral het welzijn van de mensen. Voor centennationalisten is welvaart vooral het financieel vermogen van staten.
Hun definitie is er één van hoe meer geld wij hebben hoe meer welvaart wij hebben.

Ongerechtvaardigde transfers dienen mijn inziens ook aangepakt te worden maar niet door de solidariteitsbanden op te blazen (onrechtvaardig is bvb als het geld verdwijnt in de zakken van diegenen die niet de rechthebbenden zijn).

Door splitsingen door te voeren in de sociale zekerheid en dus de herverdeling van de middelen op regionaal niveau te regelen zou Vlaanderen dus inderdaad meer geld hebben om te spenderen op haar eigen etno-perceeltje.
In Wallonië echter zal men bijgevolg veel minder geld hebben om te spenderen op haar respectievelijk etno-perceeltje.
Gevolg - de bijstand aan mensen die het nu al moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen zal daar schrikbarend afnemen, zieken zouden niet meer of in minieme mate kunnen genieten van remgelden op geneesmiddelen, kinderbijslag zou wegsmelten - Waalse kindjes zouden dus minderwaardige mensjes worden (tot nu toe kunnen ze als evenwaardig beschouwd worden want ze genieten beiden van éénzelfde sociaal zekerheidsstelsel).
Ouderen, zelfs al hebben ze heel hun leven gewerkt zouden hoofdzakelijk zelf maar moeten zien rond te komen.

Maar er is toch altijd nog de Europese solidariteit zo hoor ik mensen van Vlaams nationalistische zijde altijd opnieuw beweren.

Die minimum loon en arbeidsvoorwaarden en regelingen qua sociale zekerheid stellen in vergelijking met de Belgische niets voor en dat is meteen ook de reden waarom zoveel polen toch naar België komen afgezakt(zelf Fransen komen tot diep in België werken voor de fiscale voordelen dat dit hen oplevert).
Ondanks de grote afstand is het toch nog altijd interessanter voor die mensen om hier aan Europese legale minimumvoorwaarden te komen werken, enige vorm van welzijn kan ik daar niet in ontdekken.
Geen enkele Belg zou onder die voorwaarden (binnen de huidige dag)ook maar een voet verzetten.
De situatie zou echter bij een regionalisering van de sociale zekerheid drastisch anders zijn.
Henegouwen is economisch in die mate een mager beestje dat het zelfs tot de magerste van Europa behoort.
Met door Wallonië alleen voor zijn eigen sociale zekerheid te laten opdraaien hebben we dus ons eigen Polen in onze achtertuin als het ware.

Ik moet er hier geen tekeningetje bij maken zeker wat dat voor gevolgen zou sorteren voor de Vlaamse arbeidsmarkt als er plots een overvloed aan werkwilligen aan absolute minimum loontjes de deuren van de Vlaamse werkgevers plat zou beginnen lopen om toch maar een inkomentje te verwerven (al is het dan nog zo onbetekenend).
De uitgespaarde gelden uit de transfers zouden het eerste jaar inderdaad voorhanden zijn, 10 miljard zeggen ultra liberale scherpslijpers anderen berekeningen komen met heel andere en lagere cijfers voor de dag. Maar het (Vlaamse) volk zal vooral die hoogste cijfers die ook steeds door het VB (1 miljoen kiezers) en het NVA (geloofwaardig geworden door het kartel met CD&V) onthouden en zal zijn 10 miljard opeisen.
Hoeveel het ook moge zijn ik hoop dat men er goed gebruik van zou maken want het daaropvolgende boekjaar zouden er door de massale loonsverlagingen immers ook heel wat minder inkomsten uit belastingen op die lonen voor de staat voorhanden zijn.

En zo zijn we dan tenslotte op weg naar de alomgekende privatiseringen in de welzijnssector.
Een economie op Amerikaanse leest, de natte droom van de Ultra liberalen die in Vlaanderen een mooi parcours kunnen voorleggen.

En dat terwijl het Amerikaanse voorbeeld recht op zijn eigen faillissement afstevent zoals de dagelijks nieuwsberichten aantonen.

"Voor Belgiekske nikske" is voor de doorsnee Belg eerder de ultieme nachtmerrie .ik hou het dan ook liever bij "Belgiekske sympatiekske".