Gisteren hoorde ik Peter Vandermeersch van die Kwaliteitskrant in Terzake beweren dat één van de redenen waarom Leterme niet gelukt is in zijn moeilijke opdracht is omdat zijn manier van handelen zo typisch West-Vlaams is en dat niet samengaat met de gebruiken aan de andere kant van de taalgrens. Ik was gelukkig niet aan het eten of ik zou me serieus verslikt hebben. Op geen enkel moment heb ik in mijn vorige job ook maar ondervonden dat mijn West-Vlaamse roots een probleem vormden om iets te bereiken met die Franstaligen. Als ik zie hoe West-Vlaamse bedrijven jobbeurzen in het noorden van Frankrijk organiseren om personeel te vinden en heel wat Fransen ook in die bedrijven werken, dan lijkt het me enkel een prachtig voorbeeld van hoe een andere taal op de werkvloer geen obstakel hoeft te zijn. De samenwerking tussen VDAB en Forem in Kortrijk-Moeskroen, ook al een voorbeeld van hoe het verder van de verzuurde rand rond Brussel wel mogelijk is. En meneer Vandermeersch, mag ik zeggen dat ik van een tweetalig opgevoede persoon wel wat meer verwacht, als geen ander zou hij toch moeten geplaatst zijn om de gevoeligheden te begrijpen en hier op in te spelen. Een verschillende tekst in het Frans en het Nederlands door een nuance in de vertaling is onbegrijpbaar, iedereen in een tweetalige werkomgeving kan bevestigen hoe gevoelig zo'n zaken liggen.

Vandaag las ik dan in mijn krant, de andere kwaliteitskrant, dat ze bij cd&v niet voorbereid waren op Joëlle Milquet aan de onderhandelingstafel, dat ze haar programma niet kenden,... En dan heb ik zin om te herhalen wat ik binnen onze huiskamer al geschreeuwd en gefluisterd heb: "lees dan toch hun verkiezingsprogramma", misschien niet in de aanloop van de verkiezingen maar dan toch als ze tegenover je zit. Waar zitten die kabinetsmedewerkers? Is het geheim van onderhandelen niet kunnen inspelen op wat de ander gaat zeggen, dit al voorzien en mogelijk al counteren met een tegenvoorstel?

Nee, dan kan ik me beter vinden in de stelling dat de onderhandelingen mislukt zijn omdat de formateur wou onderhandelen over maatregelen waar een tweederde meerderheid voor nodig is maar dat dit niet kan aan een tafel waar enkel een gewone meerderheid kan geleverd worden. De Vlaamse partijen kunnen zich hier gesterkt voelen door de verklaringen in het Vlaams parlement maar als er zoiets niet aan Franstalige kant bestaat zou ik toch ook terughoudend zijn. O ja, de analyse komt van de vrouw die nu langs alle kanten verguisd wordt.

En nu? Nu is het afwachten voorlopig, misschien heeft iedereen nu tijd om wat lectuur door te nemen, het programma van de zusterpartij aan de andere kant van de taalgrens bijvoorbeeld.