Pak mekaar vast!

Meestal zijn het deze woorden die verlossing brengen op de wekelijkse dansles met mijn liefste. Het zijn de woorden van onze dansleraar die ...

Meestal zijn het deze woorden die verlossing brengen op de wekelijkse dansles met mijn liefste. Het zijn de woorden van onze dansleraar die een einde maakt aan het onwenni inoefenen van de danspasjes, dames aan één kant, heren aan de andere. Traditiegetrouw begint hij met de heren, langzaam, eerst eens kijken, nu de eerste maten, links-rechts, achter-voor, zijwaarts, draaien,... met een oneindig geduld doet hij de stapjes voor. De heren zweten, de vrouwen gluren, stoten elkaar aan, giechelen,... en nadien is het onze beurt. Nu is het de beurt aan de mannen om commentaar te geven. Het is het moment van de les dat ik het meest verafschuw. Ik haal linker- en rechtervoet door elkaar, draai links of averechts,... Nee, het moment dat onze dansleraar het verlossende zinnetje "pak mekaar vast" zegt, gaat het stukken beter.

Gisteren gingen we naar onze eerste oefenavond, geen gedoe met pasjes inoefenen, nee direct erin vliegen: en nu een cha-cha voor onze eerste jaars. Mijn liefste wrijft zich in de haren, hoe ging dat alweer? Hij is bijlange niet de enige. Maar al bij al brengen we het er best goed vanaf: een paar basispassen cha-cha, quickstep, tango, trage wals, swing,... en zo komen we de avond al dansend door.

We kwamen ook ons geliefde koppel tegen, want "ja, hij kan een beetje bijles wel gebruiken". Elke dans telt ze de stappen luid en duidelijk. Wij krijgen enorm veel sympathie voor hem, hij blijft maar proberen om haar te plezieren en haalt de schouders op als het hem weer niet lukt. Hij lacht een beetje schaapachtig terwijl ze de dansleraar er bij haalt om de passen nog eens voor te doen. En opnieuw telt ze de stappen...

Misschien heeft ze een nieuwe danspartner gevraagd aan de sint die een bezoekje kwam brengen?

You Might Also Like

0 reacties