5 jaar bakstenen (2)

Het lag voor de hand, hier moest wel een vervolg aan komen. En natuurlijk herinneren de verhalen van i. me aan een hoop kwalijke herinneri...

Het lag voor de hand, hier moest wel een vervolg aan komen. En natuurlijk herinneren de verhalen van i. me aan een hoop kwalijke herinneringen.

Het huis waar ik uiteindelijk na alle immo- en notarisperikelen introk was niet 100% in orde, maar dat wist ik ook. Ja, het abrikooskleurtje op de benedenverdieping deed me kotsen, maar met een beetje enthousiasme en verf is het lavendelkleurig en best ok geworden. Nu vijf jaar later zie ik hier en daar wel roetsporen van kaarsen en misschien moet ik er eens aan denken om een nieuw kleurtje te kiezen maar al bij al valt dit wel mee.

De eerste paar weken was het kamperen, de muren mooi lavendelkleurig maar enkel een tuintafeltje en twee krakkemikkige bistrotstoeltjes die ternauwernood mijn kottijd overleefd hadden. De wijkagent keek eens goed rond en leek het moeilijk te geloven dat ik daar woonde. Mijn ikea-meubels hadden een beetje vertraging. Nadien begon het vernissen van mijn stoelen en tafel, want ik wou per se die stoelen en die tafel. Maar ook dat is wel rap in orde gekomen.

De vroegere eigenaars waren hun slaapkamer aan het renoveren. Er was een kader voor een plafond maar geen plafond en een halve muur planchetten. Op de grond lagen een hoop planchetten waarvan de immoverkoper zei dat het de rest van de muur was. Mijn pa knikte goedkeurend, ik zou wel efkes mijn intrek in de kinderkamer kunnen nemen en dan kon dat op korte tijd wel opgelost worden. Die planchetten vond ik verschrikkelijk, de kamer werd er donker door en gelukkig voor mij bleken die pakken planchetten andere planchetten te zijn. Toen ik het behangpapier van de overige muren afhaalde, kwam de pleister mee, het begin van een meerjarenproject (ook omdat ik op mijn pa en broer moest rekenen en die soms ook wel andere dingen te doen hebben natuurlijk). Ik denk dat we pas na een jaar aan de slag gingen, in de kerstvakantie. De eerste dag klopte ik naarstig met mijn broer aan mijn zij het plakwerk van de muur, de tweede dag verwees mijn pa mij naar andere taken, zoals koffie zetten, koken en gereedschap aangeven. Het pleisterwerk volgde pas een jaar later, nadien kwam ook nog een gyprocmuur aan dat kader van die planchetten. De schouw die in die kamer passeerde had een houten mouluurke, wat ik wel tof vond maar dat mijn pa vakkundig verwijderde. Mijn grootvader, die als oud-metser het enorm voelde kriebelen om zich te komen moeien bij zijn oudste kleindochter, ging de bakstenen die er wat uitstaken te lijf toen ik vijf minuten naar de bakker ging. Mijn pa wist dat ik ze wou houden en suste me met de belofte van een mooie houten als blad van de schouw. Recycling van een oude balk, maar heel geslaagd. Ook het venstertablet ging er uit, dankzij mijn broer werd het de recycling van een witte vensterbank die bij een andere verbouwing buiten gezwierd werd. De linoleum werd verwijderd, er kwam een osb-vloer om alles plat te krijgen en ook een koopje van een eiken parket. Toen ik uiteindelijk de glasvezel kon plakken en aan schilderen kon beginnen waren er al een paar jaar verder maar het resultaat is dik in orde.

Ah ja, ondertussen had ik ook al een nieuwe boiler nodig. De eerste loodgieter kostte me een fortuin voor een klein beetje werk en een paar herstellingen die niet voldeden. Bovendien had ik de Gentse loodgieters gebeld terwijl hij uit Brussel ofzo kwam en ik ook nog verplaatsingskosten kreeg aangerekend die wel heel hoog vielen. De tweede loodgieter heeft me verlost na een paar weken zonder warm water te zitten. Bovendien kon hij best wel overweg met mijn hysterische buien, want na al die perikelen was ik soms echt niet aan te spreken.

Ondertussen had mijn buurvrouw mij al aangesproken over het dak. Nu moet je weten dat wij een dak delen en het werd wel eens tijd om aan vervangen te denken. Alleen had ik er niet echt een idee van waar ik moest beginnen zoeken naar een dakwerker en na mijn perikelen met loodgieters stond ik niet echt te springen. Zij wist echter iemand en ze ging die vragen om prijs te maken. Op een goede dag stond hij voor mijn deur "of ik even kon tekenen zodat ze er aan konden beginnen, mijn buurvrouw had al getekend".... (wordt vervolgd)

You Might Also Like

1 reacties

  1. Dat van het behang aftrekken en de meekomende pleister klinkt heel bekend in de oren *zucht*. De moluren zouden er ook afmoeten maar dan moet er ook nieuw tasso op het plafond. *diepe zucht*. Wij zitten nog maar aan 1,5 jaar bakstenen *hele diepe zucht*

    BeantwoordenVerwijderen