Paniek deze morgen...

Ik sta voor mijn kleerkast en weet precies wat ik wil aantrekken: mijn korte grijze rokje in velours. Ideaal voor de al wat koudere dagen, m...

Ik sta voor mijn kleerkast en weet precies wat ik wil aantrekken: mijn korte grijze rokje in velours. Ideaal voor de al wat koudere dagen, met mijn botten, warme kousen... ik zie het zo voor me. Maar waar zit dat ding? Ik vind wel een rood rokje, een groen, zwarte rokjes (meervoud, ja), maar geen spoor van het bewuste grijze rokje. Tiens, denk ik, je zou toch denken dat nu ik mijn kleerkast uitgemest heb, ik dingen rapper terug zou vinden. Ik vond het een paar dagen geleden ook al niet en toen heb ik genoegen genomen met een broek, maar nu wil ik het echt wel heel graag aandoen. En dan komt het besef... waarschijnlijk heeft dat grijze rokje mijn opruimwoede niet overleeft... zou het kunnen? Ik had toch enkel dingen weg gedaan die te groot waren geworden. Hmmm, misschien ook nog een paar die te klein waren en die ik al lang niet meer aangedaan had. Ja, maar dat grijze rokje had ik vorig jaar toch aangedaan. Tja, misschien wel, maar waar is het dan? Ik ga nog eens door de kleren, controleer of het niet onder een broek of rok hangt. Uiteindelijk vis ik een zwart rokje uit de stapel, ik kan niet blijven treuzelen en ik troost me met de gedachte dat a) ik het misschien een volgende keer zal tegenkomen, ook al weet ik dat de kans miniem is en b) als ik het weggegooid heb, kon ik er waarschijnlijk niet meer in of scheelde er iets anders mee.

You Might Also Like

0 reacties