Ik was niet van plan elke film te becommentariëren maar wat ik gisteren zag tart alle verbeelding. Een bedrijf in Madrid is op zoek naar een kaderlid en nodigt 7 kandidaten uit voor een gesprek. In de wachtkamer moeten ze nog maar eens een formulier invullen. Twee mannen wagen het om er een opmerking over te maken. De secretaresse antwoordt gevat: "U bent niet verplicht om het nog maar eens in te vullen, enkel als u in de selectie wil blijven." 7 kandidaten, 5 mannen, 2 vrouwen, een Latijns-Amerikaan, oudere mensen met ervaring, jonge mensen met ambitie,... Na verloop van tijd blijkt dat ze niemand van het bedrijf te zien gaan krijgen. Via opdrachten op het computerscherm voor hen worden ze uitgedaagd. Eerste test: "Wie van hen is de mol? Wie werkt eigenlijk voor het bedrijf en is geen echte kandidaat? Beslissen met unanimiteit." Het levert boeiende discussies op die na elke test iets persoonlijker worden. Hij heeft een milieuramp voorkomen in het vorige bedrijf waar hij werkte maar daardoor werden 200 mensen ontslagen. Is hij wel geschikt voor het bedrijf? Wat denken zijn medekandidaten? Is die vrouw wel bereid om haar kans op een kind op te geven voor een job? De selectieproeven vinden plaats in Madrid terwijl op straat betoogd wordt tegen de plannen van het IMF. Een mooi decor om uit te zoeken hoe ver je wil gaan in je job, wil je je eigen principes verraden in het belang van het bedrijf.
El metodo, want zo heet de film is een echte aanrader. De film duurt relatief lang maar op geen enkel moment heeft hij verveeld, ook al was het al voorbij mijn bedtijd. Een vijf, de derde al... Ik kan bijna niet wachten tot vanavond want dan staan er nog twee films op het programma...