Je bent bij de vroege deze morgen?

Mijn collega stapt de lift in met een glimlach, nog een beetje moeizaam, maar hij is altijd zo vroeg. Ik daarentegen lach een beetje onwenni...

Mijn collega stapt de lift in met een glimlach, nog een beetje moeizaam, maar hij is altijd zo vroeg. Ik daarentegen lach een beetje onwennig.

De onrust joeg me uit bed. Spookbeelden van cijfers in tabellen, een zeven of nee, een negen,… Op een pijnlijke manier werd ik herinnerd aan een mailtje waarin ik iets moest coƶrdineren. Wat was de deadline? Begin volgende week, dus misschien nog tijd genoeg, ik draai me opnieuw om in bed. Maar daar zijn die tabellen weer, ik verdedig me met een dringende nota, en draai me opnieuw om. Ik concentreer me op leuke dingen, maar daar komen die cijfertjes weer opdoemen.

Voelt de kat mijn onrust? In de andere kamer wordt duidelijk iets omver gelopen. Ga ik kijken? Nee, toch nog maar eens omdraaien op mijn andere zij…

Eigenlijk moet ik naar het toilet. Zou ik opstaan? Kan ik ook eens kijken wat ze omgelopen heeft? Hoe laat zou het al zijn? Wanneer loopt de wekker af? Ik overloop mijn dag, eerst de nota afwerken of toch eerst die cijfertjes uitklaren. Ik kan niet besluiten. Hoeveel tijd zou ik nodig hebben op de opmerkingen die ik gisteren op de trein kriebelde uit te typen. Hoe laat zou het eigenlijk zijn? Waarom heeft mijn liefste geen wekker? Buiten lijkt het langzaam licht te worden. Uiteindelijk hou ik het voor bekeken.

Ik begroet de kat in de gang, een blik op de andere kamer leert me dat het al bij al wel meevalt en dan duik ik de douche in. Terug in de kamer zoek ik mijn kleren bij elkaar. Mijn liefste mompelt iets over slaapwandelen. Ik stel hem gerust en kus hem alvorens te vertrekken.

De lucht is nog donkerblauw, ik steek mijn fietslicht aan. Langzaam kleurt de lucht lichtblauw. Maar wat is dat grijs in de verte? Ging het vandaag geen mooi weer worden? Zou ik me beter omkleden? Op perron tien wordt het me duidelijk. Geen grijs, maar licht geel en roze kleuren de horizon. De trein vertrekt richting Brussel.

You Might Also Like

4 reacties

  1. Nog even een comment op een oudere post: 't is Jacobus en Corneel, niet Cornelus en Corneel. Ik heb exact dezelfde programma's als jij bekeken in mijn heel jonge tijd. :-) Dat met die kasteelgeesten, was dat niet iets met 'theater'? 'Vertelseltheater' ofzoiets? Verhalentheater? Ik weet dat Francis Verdoodt de verhalen vertelde. Wat zou er van die mens geworden zijn? Zou die het internettijdperk gehaald hebben? Eens googlen seffens...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jawel, he's alive, en hij heeft een emailadres en al! Het heette het sprookjestheater, en er zijn meer mensen die het zich herinneren, want op een forum vond ik de tekst van de begingeneriek (die zong ik toen ook uit het hoofd mee):

    Voor het doek opgaat in het theater,
    Is er meer te doen dan je vermoedt.

    Het decor komt eerst en dan wat later,
    wordt het licht geplaatst zoals het moet.

    een spotlicht hier, een spotlicht daar,
    en eindelijk is dan alles klaar

    Laat het doek dan maar vlug halen
    want de spannende verhalen,
    zie j'in ons theater

    Alle vrienden zijn nu binnen
    de vertoning kan beginnen,
    in ons klein theater

    De verteller staat al klaar
    en de acteurs zijn allen daar,

    in ons theater !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jacobus en Corneel, hoe heb ik die naam kunnen vergeten?
    Bedankt voor de tekst van de begingeneriek, al moet ik zeggen dat de tekst me heel weinig zegt, maar ik zie wel zo nog het beeld: grijze man die zich dan omdraait naar het theater.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi,

    Bart hier. Kwam hier terecht aangezien ik al dagenlang probeer te achterhalen hoe dat liedje van het sprookjestheater juist ging. Geweldig gewoon. Toen ik de tekst las, kwam alles terug. Ik weet bv. nog dat 1 van de sprookjes ging over twee goedaardige spoken die in het kasteel van een oud koppel in geldnood rondspoken en te kampen krijgen met 2 boosaardige spoken die per ongeluk uit hun loden kist, waarin ze zaten opgesloten, ontsnappen. Dat zout in de suikerpot werd gedaan en dat de taarten die ermee werden gebakken een dito smaakje kregen.

    BeantwoordenVerwijderen