romantiek in de ochtend

Nee, geen bedverhaaltjes van lief en mezelf maar deze week was ik getuige van een paar romantische ochtendmomenten, vandaar... Pendelaars zi...

Nee, geen bedverhaaltjes van lief en mezelf maar deze week was ik getuige van een paar romantische ochtendmomenten, vandaar...

Pendelaars zijn blijkbaar een interessant doelpubliek voor allerlei marketing akties. Regelmatig krijgen we bij het binnenkomen in het station iets in onze handen geduwd. Deze week was dit het geval met een nieuw vruchtendrankje dat we bij het verlaten van Brussel Centraal kregen. Het potje was opengemaakt door de promoboys en -girls.
Toen ik naar de verkeerslichten liep zag ik een gast op een andere gast toelopen. Deze laatste had ook zo'n potje gekregen en lachte. Wanneer de eerste gast de tweede nadert, doopt hij zijn vinger in het potje, raakt de lippen van de ander aan en kust hem daarna. Zo'n lieve tedere kus...

Ik installeer me in de trein naast de gang. Schuins tegenover mij aan de andere kant van het gangpad opent een knappe gast zijn ogen, heel lief, heel vertederend,... hij glimlacht, probeert zich een air te geven door de metro toch maar open te houden maar de slaap is te overweldigend. Hij sluit zijn ogen, ik glimlach.

Vanmorgen was er ook zo'n moment, maar ik ben het vergeten, je weet wel, zo'n moment dat je getuige bent van een beetje tederheid tussen twee menselijke wezens waardoor je zelf spontaan begint te glimlachen en probeert dat gevoel vast te houden...

You Might Also Like

3 reacties