Gisteren op boomtown ging het er luid aan toe, veel gitaren, drum en baslijnen. Zelfs het onweer werd er stil van, tot grote vreugde van mijn wederhelft die zich opmaakte voor GVSB, wat de laatste weken bijna synoniem was voor de feesten ten huize van.

Gisteren was het dus zo ver. Dankzij de regenbui was het betrekkelijk rustig voor het podium en ik wou me ook niet laten kennen. Ooit zag ik Metallica van op de tweede rij, dus een noise-groepje kon er ook wel bij. En zo zag ik haar...

Op een tafel, centraal voor het podium zaten twee kinderen, een meisje van ik schat zo'n vijf jaar en een jongetje van drie-vier. Hij had al duidelijk te lijden gehad van de regen en het was ook al laat natuurlijk. Zij leek er beter tegen bestand. Twee vlechtjes, nieuwsgierig keek ze om zich heen, misschien een beetje geïntimideerd door die gast naast haar die schreeuwde maar dan liet ze zich niet kennen, ze schreeuwde, tot groot jolijt van de brulaap. Het wachten tot het optreden was lang, papa maande hen tot wat kalmte aan.

Vier kerels uit New York, twee bassen... noise zonder meer. Wat verderop gaat een ander meisje met vlechtjes uit de bol, meezingen, head bangen,... De - voornamelijk mannelijke - massa schreeuwt het uit, ritmisch gaan handen in de lucht, beweegt het hoofd,... Het kleine vlechtenmeisje kijkt haar ogen uit en laat zich meedeinen met de muziek. "Aiming to please..."

Het jonge grut voor mij laat hun aanvankelijke coole pose vallen en geeft zich over. Dit is nog niet zo slecht. Iemand smijt zich in de dansende menigte voor het podium, duwen,... zoals het hoort.

De nummers volgen zich in snel tempo op. Korte, hevige baslijnen,... onverstaanbare teksten, snedige drums... De groep speelt één van hun vroegere albums van begin tot einde, tot genoegdoening van hun publiek.

Plots voel ik twee armen rond me, een iets trager nummer, hij zweet maar trekt me tegen zich aan, voor hij weer verdwijnt in de massa. Hier heeft hij duidelijk op gewacht, ik glimlach.

Op het einde van het concert zie ik de kleine vlechtenmeid op de arm van haar vader, snikkend...