Water en wind

Een heerlijke zaterdagmorgen, relatief vroeg op want er moet natuurlijk ook gewerkt worden op de werf. Ontbijt, knuffel voor de poes en &quo...

Een heerlijke zaterdagmorgen, relatief vroeg op want er moet natuurlijk ook gewerkt worden op de werf. Ontbijt, knuffel voor de poes en "en route" voor die kilometertjes langs de oost-westroute die ik al een paar keer gedaan heb, maar nog steeds zuchtend en puffend. Een ijzig koude wind, natuurlijk vanuit de tegenrichting, ik zucht nog eens. Meeuwen schreeuwen boven de Leie/de Schelde (weet nooit goed welk één van de twee het is), de zon doet een verwoede poging om door te breken, er hangt nog mist, ze twijfelt nog een beetje, maar wanneer ze het doet, glinstert het water... Op zo'n moment kan de dag niet meer stuk, vergeet ik efkes het boodschappenlijstje, dat ik nog een beetje moet opruimen, de kassa moet trotseren,...
Raar he? Ik heb nooit aan de kust gewoond, meer zelfs in de zomer gingen wij steevast niet naar de kust, wegens te druk, te veel zand,... In het tussenseizoen daarentegen gebeurde het op een verdwaalde keer wel eens. Wandelen langs het water, hollen met de wind mee en natuurlijk warme choco achteraf. Het gebeurde en gebeurt nog steeds zelden maar als ik de meeuwen in het binnenland hoor, komt het zo terug. Of Brussel onder een staalblauwe hemel, ik heb dan ook een fantastisch zicht op de basiliek van Koekelberg van achter mijn bureau, dan denk ik wel eens welk weer zou het nu zijn aan de kust? Eigenlijk zou ik dan een snipperdag kunnen opnemen en zelf eens gaan kijken, midden in de week als de zee op haar best is. Ik heb het nog nooit gedaan, maar eigenlijk houdt niks me tegen, dit wordt een nieuw voornemen voor een dezer weken. Maar ik benijd ze niet, die mensen die bij de eerste warmte gepakt en gezakt afzakken op vrijdagavond met de trein, bij voorkeur in de spits, verloren wanneer ze merken dat de trein gesplitst wordt en dit in Gent enkel nog in het Nederlands wordt aangekondigd, zich bijna laten vertrappelen door pendelaars die vlug bij moeder-de-vrouw willen zijn om dan 's anderendaags ook in de file naar de zee te gaan staan. Nee, dat is niet mijn idee van een dagje naar de kust, geef mij dan maar liever de meeuwen boven de Schelde en het ruisen van de zee in mijn hoofd.

You Might Also Like

1 reacties

  1. Hoi... Als jij mijn Woef-blog leest kan ik op zijn minst ook eens een kijkje nemen op de jouwe hé...

    BeantwoordenVerwijderen