Iedereen in het onderwijs zal het wel kunnen bevestigen: op vrijdagnamiddag zijn de kinderen onrustig, het weekend komt eraan. Onze leerkrachten hadden er een grondige hekel aan om iets "serieus" te proberen doen op vrijdagnamiddag, geen Franse grammatica, maar samen een roman lezen, in de hoop dat we rustig gingen blijven.

En eigenlijk is het nog niet zo veel veranderd. Ook op het werk kun je het merken dat het vrijdagnamiddag is. Er is minder volk en zeker na een drukke week, is de sfeer een stuk meer uitgelaten, het muziekje in mijn hoofdtelefoon iets swingender, heeft er eigenlijk niemand nog een grap zitten in zijn/haar mailbox... Nog rap-rap een paar dossiers afwerken voor het weekend, zodat ze je maandag niet toelachen, bureau opruimen (ik kijk maar niet rond, want bij ons zien die er meestal uit alsof een orkaan is langs geweest) maar vooral het weekend voorbereiden. Nog vlug een mail om af te spreken, even surfen, het boodschappenlijstje,... En aftellen tot vier uur, net zoals vroeger...

Lang leve glijdende werkuren, zodat je op vrijdag ten minste vroeg de deur achter je kunt toe trekken en het weekend in stappen.