kopje koffie

Zaterdagmorgen (voormiddag zo je wil), een kopje koffie, rustig wakker worden en bekomen. Niet van het verjaardagsfeestje van gentblogt of ...

Zaterdagmorgen (voormiddag zo je wil), een kopje koffie, rustig wakker worden en bekomen. Niet van het verjaardagsfeestje van gentblogt of van de "ontmoeting met het verleden" (een nogal zware omschrijving, maar aangezien ik bijna 100% zeker wist dat ik hem daar zou zien had het me wel doen twijfelen om af te zakken naar bal infernal). Uiteindelijk viel alles goed mee, best wel gezellig, zeker niet de computernerds die mijn gezelschap verwachtte :-) Misschien spijtig dat ik er niet steeds in slaag om een gezicht te plakken bij de comments op de site, en omgekeerd.

Waar ik dan wel moet van bekomen, ewel, ik ging gisteren naar een voorstelling in de Vooruit en werd daar zomaar ontvoerd. Echt waar, Flatman, onze gids in Flatland, de tweedimensionele wereld had er genoeg van. Hij was tot het besef gekomen dat Dorothy (Wizard of Oz) en James Bond niet enkel in boeken bestaan. Maar dat er een parallelle driedimensionele wereld bestaat, de werkelijkheid van wat in boeken beschreven wordt. Nu hoopte hij driedimensioneel te worden door zijn publiek te gijzelen. All he wanted was some time... Voor we het goed beseften werden we een bus opgejaagd door gemaskerde mannen en vrouwen en meegenomen naar hun geheime hoofdkwartier. Daar werden we getrakteerd op een mengeling van humor, angst en mediaspektakel.

Zonder al te veel te willen vertellen kan ik toch zeggen dat het echt indrukwekkend was, op bepaalde momenten bekroop me toch het griezelige gevoel dat dit echt zou kunnen gebeuren. Het werd ons goed in het hoofd geprent: there are no innocent victims, you're part of the system,... Op andere momenten werd dan weer de draak gestoken met Amerikaanse televisieshows en spelletjesprogramma's, het niveau waar spijtig genoeg meer programma's naar toe opschuiven.

Een absolute aanrader: Patricia Portland (Portugal) met Flatland I, II & III, het was de eerste keer dat de drie samen opgevoerd werden. Ik hoop dat ze nog ergens in België te zien zullen zijn. Op de bus zat ik naast een artistiek directeur uit Toulouse die de sfeer kwam opsnuiven en ze heel graag ook naar Frankrijk zou uitnodigen maar niet wist of het Engels niet te lastig zou zijn voor het Franse publiek.

You Might Also Like

1 reacties