Ze vertelde me erover op het personeelsfeest een aantal weken geleden. Ze wil een zwarte lederen broek, maar daarvoor wil ze eerst een paar kilo verliezen. Ze is enorm gemotiveerd en maakt hier een beweging bij met haar twee handen voor zich, wuivend naar beneden. Ze heeft dus besloten om Weight Watchers sessies te organiseren over de middag op het werk. Het personeelsfeest leek haar de ideale manier om wat mensen te overtuigen. Of ik dat een goed idee vond, een paar kilo konden er toch ook wel af? Tja, daar raakte ze wel een zwakke plek. Probleem is dat ik niet echt de grootste volhouder ben wanneer het op diëten of sporten aankomt. Vol enthousiasme begin ik er aan, koop me nog maar eens een receptenboekje, sportschoenen, maakt niet uit, maar soms komen die dingen met moeite uit hun verpakking. Gisteren was het infosessie en deze middag de eerste sessie, iedereen op de weegschaal. Als tip hadden we meegekregen een warme pull en botten aan te doen. Volgende week konden we dan in t-shirt komen, waren we gegarandeerd vermagerd. Mijn weerstand tegenover het tellen van punten en dergelijke is sowieso al groot en met dergelijke tips gaat mijn motivatie niet echt geholpen worden. Maar voor wat hoort wat. Ik zou toch niet willen dat ze enkel denkt dat ik zo enthousiast deed omwille van de wijn? In de kantines komen er speciale maaltijden (hiep, hiep, hoera, eindelijk eens wat groenten in ons bord) en dus ga ik vijf weken op de weegschaal gaan staan en braafjes punten verdelen over de dag. Ik heb al gemerkt dat mijn choco iets zwaarder doorweegt dan confituur, maar ben er nog niet uit of ik die ook effectief moet opofferen. Conclusie: er zal nog zwaar gerekend moeten worden…