Wenen zou dezer dagen in de ban van Mozart zijn, toen ik er vorig jaar was, kon je er reeds moeilijk aan ontsnappen, maar nu was het nog erger...de obligate souvenirs, de etalages,...
Ik had wel de indruk dat er vooral veel betalende activiteiten georganiseerd werden, misschien kan ik me de volgende keer wat beter voorbereiden (ik mag immers nog drie keer twee dagen naar een dergelijke workshop).

Ik wil ook direct toegeven dat ik vandaag eigenlijk minder van de verjaardag van Mozart gemerkt heb dan ik gehoopt had. Ik was er twee dagen voor een Europese werkgroep over performantie-indicatoren (heel sexy), er is serieus wat gewerkt, maar ik had ook gehoopt om toch wat mee te pikken van de stad. De koude heeft er echter anders over beslist. -9 overdag met een bijtende wind en 's avonds nog iets minder. Onze Weense collega's zeiden dat het jaren zo koud niet meer was geweest en ook onze collega's uit het hoge noorden hadden het serieus koud. Mijn handen hebben de koude het minst goed overleefd, getuige de plaklintjes om de wondjes te sparen. Ik veronderstel dat ze dit niet als een arbeidsongeval zullen beschouwen.

Het project heet "mutual learning" en draagt het credo van de EU "leren van Europa" hoog in het vaandel. Wat mijn organisatie betreft, heb ik mijn twijfels. Ok, we kunnen zeker dingen verbeteren, maar in hoeverre kun je die dingen importeren uit een ander land. Het succes ligt soms in kleine dingen, een gemotiveerde projectleider, een wetgeving of mentaliteit die het project ondersteunen. Persoonlijk heb ik zeker heel wat opgestoken, zoals me niet laten intimideren wanneer iedereen massa's ervaring heeft en verantwoordelijk is voor een dienst die al die indicatoren gaat berekenen (terwijl ik dat zelf mag doen), er niet van uitgaan dat ik het hotel wel ga vinden omdat ik er al geweest ben (af en toe op de kaart kijken kan echt geen kwaad), de manier waarop onze Belgische sociale zekerheid georganiseerd wordt heeft zo zijn voordelen (dat elk gewest een vertegenwoordiger moet sturen reken ik eerder bij de nadelen in termen van kost-efficiëntie), dat het een voordeel kan zijn om geen Duits te spreken wanneer de conducteur je vertelt dat er een probleem is met je ticket, dat het soms efficiënter in een vergadering is om niks te zeggen maar wel je mening laten merken door knikken, zuchten en andere bekkentrekken (bedankt Keith om mijn twijfels te verwoorden),...

P.S. Ik veronderstel dat het resultaat van mijn shoppen (omwille van de koude, meneer) ook niet als onkosten kan ingebracht worden...