Op reis
Folkemuseum
11:00Toen ik naar Oslo Strikke ging een aantal jaren geleden, werd dit georganiseerd in het Folkemuseum. Zeg maar het Bokrijk van Oslo. Het was toen koud en er was zoveel te zien door het festival dat ik niet echt de moed had om het museum de bezoeken. Veel van de huisjes waren ook gesloten. Ik nam me wel voor om nog eens terug te komen en kijk, met die conferentie had ik meteen een goede reden.
Deze keer was het stralend weer en het was dus een veel beter plan om het park te bezoeken dan de uitgebreide tentoonstellingen. Deze scène verraste mij, ik kwam van achter een hoek en wou hier meteen blijven. Ze lachte, het is ergens begin jaren 20 van de vorige eeuw in een wijk in Oslo. In het huis waar zij tegen zit woont een koppel met zes kinderen. Ze is er brood aan het bakken en de warmte jaagt haar naar buiten. In het huis waar we recht naar kijken woont een alleenstaande naaister, in het hoekje een jong koppel en ten slotte in het laatste huis een weduwe die twee kinderen geadopteerd heeft. Het is meteen slikken, zoveel mensen, zo weinig ruimte. Vaak maar één of twee kamers en geen tot weinig privacy.
In de woning van de naaister, gebeurde alles in dezelfde kamer: koken, eten, slapen, wassen en werken. Het idyllische beeld met de naaimachine en paspop lijkt meteen minder aantrekkelijk.
Het park is opgebouwd uit verschillende gedeeltes met huizen uit verschillende regio's en tijdperken. Door de zomer lopen er ook mensen rond in de passende klederdracht en bieden zij een inkijk in het leven van die tijd. Er werd gewerkt op het veld, maar ook gedanst, want midzomernacht lachte ons toe.
0 reacties