Kate Davies lanceerde een club om haar 10 years in the making te vieren. Ze publiceert al tien jaar patronen en er is heel veel veranderd. Ze combineerde het in eerste instantie met een academische carrière. Haar leven veranderde drastisch toen ze een beroerte kreeg en ze zich noodgedwongen voelde om haar academische plannen op te geven. 

Ze bouwde een zaak uit met een fantastisch business model waarbij ze boeken prefinanciert met een club waarbij ze de patronen week na week op haar publiek loslaat. Dit jaar is dit dus 10 years in the making, je kan nog steeds aansluiten en al een deel van de patronen zien ondertussen. Ik ben nog niet echt omver geblazen zoals bij sommige van haar eerdere clubs, maar ik zie wel deftige basics, die me ook voor beginners leuk lijken. Maar elke vrijdag komen de patronen echt als een cadeautje in mijn inbox. En op zondag is er dan een essay, waarin ze vertelt over haar inspiratie en merk je meteen de academica. Het is geen bandwerk, maar zorgvuldig gekozen ideeën met sterke wortels die een hedendaags kleedje krijgen.

Eén van die truien met strepen was op zondag ook een verrassingspatroon als muts. Ik koos er een stapel wolletjes voor die ik uit Porto mee bracht, Vovo van Retrosaria. Alleen had ik maar drie kleuren roze-bordeaux en één bol grijs. Ik paste dus de strepen aan door minder kleuren te gebruiken. Het bleek het perfecte project om tijdens online vergaderingen toch aandachtig te blijven. 

Vrijdag kwam er een muts uit met het patroon van een trui met een yoke waar ik wel sterk van onder de indruk was en voor het eerst ook echt door mijn voorraad wol begon te rommelen, in gedachten dan, op zoek naar passende wol. Zaterdag liep ik nog eens langs bij Wolder en kocht er ook Vovo in dezelfde kleuren met de muts in gedachten. Ik kon de muts met de resten van de vorige breien.

En hoewel het niet de bedoeling was, ging ik heel laat gaan slapen. Een stuk na de studenten, want toen ik wou gaan slapen hoorde ik hun muziek en zag ik op tegen wakker liggen in mijn bed, dus ging ik nog een rij doen. Maar ik bleef ook na hun en mijn bedtijd door doen. Ik koos kleuren die minder contrasterend zijn en mijn hoofd lijkt een beetje kleiner dan dat van Kate, of mijn stekenproef klopte niet. Maar ik weet nu al dat ik de muts vaak ga dragen, kleuren die bij mijn jas passen en warmte aan mijn hoofd.