Ik ging voor de tentoonstelling over superheroes maar liep ook door de andere tentoonstellingen, zoals deze over joden in Marokko en joodse rituelen en tradities.

Superheroes vertelt het verhaal van joodse tekenaars en scenaristen van comic books. Veel van hen zijn gevlucht uit Europa naar Amerika en proberen de tragedie te verwerken, vb door het onrecht te bestrijden met een cape om.
Dit betekent niet dat ik geen pareltjes ontdekte waar ik meer over wil te weten komen of gewoon rustig het verhaal wil lezen.
Het lijkt me wel een leuke tentoonstelling om met tieners te doen, cool en al. En als ik het goed voorheb kan je ook nog in de paasvakantie hier naar toe.
Sommige strips kende ik, maar had ik nooit gelinkt aan de joodse roots van de artiest. Andere waren mij compleet onbekend, maar ik ben dan ook geen fervent striplezer. Wat mij vooral kon boeien was hoe de tekeningen en verhalen de geschiedenis in zich dragen en de maatschappelijke evolutie die je kan afleiden uit de comics. In dat opzicht vond ik de evolutie in de helden heel boeiend om te zien, hoe we van de klassieke superheld, de man met de cape, evolueren naar vrouwelijke helden en helden uit minderheidsgroepen.