#TAZ19 - Vrouwen

Ik heb mijn tickets geteld en het waren er meer dan ik dacht. Ik wil voor mezelf wat bijhouden wat ik heb gezien, want ik durf al eens ticke...

Ik heb mijn tickets geteld en het waren er meer dan ik dacht. Ik wil voor mezelf wat bijhouden wat ik heb gezien, want ik durf al eens tickets voor dezelfde voorstelling te bestellen (vertel ik nog wel) en sommige van de voorstellingen gaan nog toeren het komende seizoen. Maar ik heb ook geen zin in een chronologisch verslag, dus groepeer ik hier en daar een beetje.

Bad Woman (Confessions of a white girl) is de nieuwe voorstelling van Julie Cafmeyer. Ik zag haar eerder aan het werk, ondermeer met de therapie in Campo en een voorstelling tijdens TAZ. Ik ken haar stijl dus een beetje en ik moet zeggen dat ik de vorige voorstellingen niet supergoed vond, maar tegelijkertijd was ik toch voldoende benieuwd om nog eens te gaan kijken. Misschien ook omwille van de titel van Confessions of a white girl. Het deed me wat denken aan de boeken die ik aan het lezen ben en hoopte daar nog wat extra informatie te vinden. De titel van de voorstelling is ondertussen veranderd naar Bad Woman maar het thema van body positivity en feminisme bleven me wel aanspreken.

Julie verwelkomde ons in badpak in de zaal. Ze legt al meteen uit waarom ze voor deze outfit koos. Net zoals in haar vorige voorstelling projecteert ze foto's en woorden. Het onderbreekt soms het ritme van de voorstelling wat maar het biedt haar wel houvast. Ze verwerkt ook lezersbrieven in de voorstelling en vraagt het publiek om deze voor te lezen of te helpen met bepaalde scènes. Ik wist niet dat ze ondertussen columnist in De Morgen is. Ik moet zeggen dat ik deze keer wel meer mee in het verhaal was, ik geloofde haar wel en ik snapte haar frustraties. Ik word er soms ook mee geconfronteerd, al vond ik soms ook wel dat ze overdreef. Maar al bij al zeker wel te smaken.

Julie Cafmeyer komt in oktober naar Campo met deze voorstelling.

Blijkbaar heb ik elk jaar op theater aan zee een afspraak met Tania Van der Sanden en Peter DeGraef. Mevrouw Bob is een tekst die hij voor haar schreef. Een monoloog van bijna anderhalf uur, al hebben ze het zelf liever over een dialoog met de muziek.



Mevrouw Bob vertoefde in de hoogste kringen. Ze verdiende geld met hopen en doet voor de gelegenheid haar boekje open. Van der Sanden draagt een elegant groen kleed en beschrijft als geen ander de talrijke situaties waar ze zich in bevond. Het is soms wat grijnslachen, ze filosofeert hoe we altijd afgunstig opkijken naar wat we niet hebben maar ook hoe anders dat dan wel blijkt te zijn.

Maar ze draagt ook een geheim mee en doorheen haar tekst wordt het pijnlijk duidelijk. Het lachen wordt stilte en we schuifelen ongemakkelijk op onze stoel. De tekst is subliem, de acteerprestatie geweldig! De instrumenten en de muzikanten zijn inderdaad meer dan enkel decor, al is dialoog misschien te veel gezegd. Van der Sanden vertelt, roept, zingt en fluistert. Aan het einde wacht haar terecht een staande ovatie.

Voor ik naar Theater aan Zee begon, bestelde ik nog twee kaarten, want ik had nog een gaatje. Eén bleek een dubbele boeking te zijn, maar daar wisselde ik al een ticket voor in. Het tweede ticket was de derde voorstelling van de dag en een last-minute beslissing. Meer nog dan anders wist ik niet goed waar me aan te verwachten. Ik pluis op voorhand wel het programma uit en maak op basis daarvan een keuze, maar vlak voor de voorstelling weet ik vaak niet meer waarom ik een voorstelling koos. Gelukkig sturen ze dan het programmablaadje via mail. Meestal ga ik er gewoon van uit dat mijn keuze uit het verleden wel ergens op gebaseerd is.

All van Lisa Verbelen was een première op Belgische grond. Ze speelt op een bijzondere locatie en dat draagt zeker bij tot de voorstelling. Ze vult de hangaar met haar constructie en beweegt op een platform terwijl ze met klanken en woorden speelt. Ik had wat moeite om te volgen, ik vond het soms wat te gemakkelijk of vergezocht. Ik was wel onder de indruk van haar monoloog, maar al bij al had ik deze voorstelling niet gemist.


You Might Also Like

0 reacties