Ik ben begonnen aan het lijf en tot mijn verbazing valt het wel mee hoe lang ik over een rij doe, ook al zijn het veel steken. Het ritme van het kleurbreiwerk zit in mijn vingers en anders dan bij de mouw wringt het hier minder tegen aan mijn vingers, wel blijven draden soms wat verward zitten. Ik zit nog steeds aan het eerste patroon en dus besef ik ook wel dat dit een werkje van lange adem wordt, maar het is zo leuk. Ik vind mijn mouw al zo mooi, de kleuren zijn echt wel gegroeid op mij.