Thea-love

Toen  Zonen09   haar nieuwe bloes op instagram liet zien en vroeg of er interesse was voor een patroon, kon de "ja" niet luider kl...

Toen Zonen09  haar nieuwe bloes op instagram liet zien en vroeg of er interesse was voor een patroon, kon de "ja" niet luider klinken. Voor het patroon dan echt beschikbaar was, duurde het nog wel even, maar dat gaf velen ook de gelegenheid om alvast een stofje te kiezen. Of meerdere, zoals ook bij mij het geval was.

Thea is een pareltje geworden. De maten zijn genereus en de handleiding is er eentje om in te kaderen, met stukken die je zeker ook bij andere patronen kan gaan gebruiken. Ik schreef me in voor een workshop bij De Stoffenkamer met Sharon zelf.


Het werd allemaal een beetje last minute met het knippen van het patroon en de stof. Dat laatste vooral omdat ik niet goed kon kiezen. Ik had de bloes op naaiweekend van mevrouw Khadetjes kunnen passen (ik vond haar thea niet meteen op haar blog) en zo was er al een eerste drempel overwonnen. Aan de schouders zou ik een maat kleiner nemen, maar aan de heupen had ik zeker een maat groter nodig. Ik besloot mezelf ook nog eens op te meten, wat ik met de extra kilo's wel eens durf vergeten, en dan moet vaststellen dat er toch wat centimeters zijn bij gekomen. Dus werd het aan de boezem ook een grotere maat. Ik knipte het rugpand in een 46 en via de armsgaten ging ik over naar een 48. Voor de mouwen knipte ik de kop in een 46 maar de breedte van de mouwen is een 48. Het heeft geen zin om af te gaan op je confectiemaat, meten is de enige oplossing.

Voor de stof koos ik er eentje van Atelier Brunette, een Frans merk dat alleszins inspanningen levert om fair te produceren en naar de toekomst ook voor meer bio gecertificeerd wil gaan. En natuurlijk ook mooie stofjes heeft. In de workshop waren we met vier om een stofje uit hun collectie te gebruiken en dat is geen toeval als je de hashtag op instagram eens bekijkt.

Het voordeel van een workshop is dat je door de instructies geloodst wordt en nog extra tips krijgt. Al ben ik er zeker van dat je met de handleiding ook in goede handen bent. Sharon herinnert je er ook aan om regelmatig te strijken, waardoor je steken er beter uit zien. Ze toonde me hoe je een naad openstrijkt, dus ja, tot nog toe deed ik het altijd verkeerd. Maar ik denk dat ze ook regelmatig eens op haar tong moest bijten, ik ben niet de meest perfectionistische naaister en ik durf al eens knippen zonder af te meten of stikken zonder speldjes en merktekens.

Ik koos een lange mouw met manchetten zodat ik ook deze instructie nog eens hoorde. De meerderheid koos gezien het mooie weer voor korte mouwen en zo merkte ik dat ook die korte standaardmouwen best al lang zijn en mijn tattoo zeker camoufleren, wat in een werksituatie soms wel eens goed is. Ik knipte mijn mouwen pas tijdens de workshop omdat ik wat twijfelde over de lengte en dat meet je niet zo makkelijk op jezelf. Ik had gelijk en er moet bij mij twee centimeter bij, maar ik heb dan ook lange armen.
Ik merkte pas bij het stikken dat ik mijn manchetten in de andere richting had geknipt. Ze pasten nog zo mooi ergens bij het beleg. Maar als iemand het vraagt heb ik het natuurlijk bewust zo gedaan. 


Het was een workshop waar het voor de verandering eens vlotjes verliep. Ik moest niet voortdurend tornen en ik had echt het gevoel van goed bezig te zijn. Toch lukte het me niet om de bloes op tijd af te werken. Ik moest nog zomen en knoopsgaten maken. Ik besliste om dat 's avonds niet meer te doen, want ik was best moe. De pauze met limoentaartje was welkom geweest om de dip te overbruggen.


Vanochtend was ik onverwacht vroeg uit de veren en dus zoomde ik mijn bloes en maakte de knoopsgaten. Ik vond leuke knoopjes die pasten bij de kleur van de stof die niet helemaal wit is en dus besliste ik om toch zichtbare knopen te gebruiken. Aan de manchetten zie je sowieso ook al de knoopjes natuurlijk. Ook hier zie je mijn niet-perfectionisme, de knoopjes wijzen niet allemaal dezelfde kant uit. Maar oh, wat ben ik blij met mijn bloes.



Ik werkte de bloes af voor ik naar het stembureau trok. Het doet me zo wat denken aan mijn pa die bij verkiezingen de moeite deed om een hemd aan te trekken, alsof het iets feestelijks was. Al kan het ook mijn kinderlijke verbeelding geweest zijn, toch voelt het elke keer een beetje als een feest. Vandaag kies ik voluit voor Thea! En dat doe ik eigenlijk elke dag, elke keer ik kies voor een ontwerper die zoveel aandacht besteed aan patronen in verschillende maten, met verschillende opties en een goede handleiding, dat ik stoffen koop in een lokale winkel of webshop, aandacht heb voor hoe ze gemaakt worden, dat ik online shoppen probeer te mijden zodat er minder camionetjes in mijn straat moeten zijn en minder plastiek verpakkingen,...

You Might Also Like

0 reacties