Satur9 publiceerde vandaag haar lijstje gebaseerd op High Fidelity. Het gaat over Rob’s top five angry songs about women en Rob never finishes this list: ‘You kind of have to start with Elvis Costello, but where?’. Maar ze maakt er liedjes met een vrouwennaam in de titel van.

Mag ik toch voor de angry songs of de angry girls gaan? Ik dacht meteen aan een paar van de cd's uit mijn collectie, van degene die nog zelden uit de kast komen, maar waar ik geen afstand van kan doen.

Het eerste nummer dat in mij op kwam was Nobody's wife van Anouk.



Gevolgd door Melissa Etheridge, een nummer dat mij altijd op de dansvloer krijgt, in een heerlijk lang uitgesponnen versie in de Roma. Man, ik moet die toch eens live gaan zien!



Skin, de frontvrouw van Skunk Anansie kan er live ook wat van.



Een vurige rosse op piano, dat kan alleen maar Tori Amos zijn



Of wacht, er is ook Axelle Red. Blanche neige is niet op piano maar het is een nummer waarin ze zo hard uithaalt, in de tekst, met haar stem dat ik altijd weer onder de indruk ben.