Diene blik

Het was een concert met staande plaatsen, maar ik was er niet rouwig om dat er toch stoeltjes bleken te staan. Beneden zouden de Heideroos...



Het was een concert met staande plaatsen, maar ik was er niet rouwig om dat er toch stoeltjes bleken te staan. Beneden zouden de Heideroosjes optreden, boven in de Club luisterden we naar anekdotes en liedjes. Ik zat op de eerste rij. De tweede was al ingenomen toen ik aan kwam en ik koos dan maar voor de eerste rij. Ook al vulden de andere stoelen zich, de plaatsen naast mij bleven leeg. Misschien een beetje zielig, aan de linkerkant vulden ze wel. Maar ik vond het niet erg, ik genoot volop van de liedjes die me op cd nog niet hadden kunnen overtuigen. Ze verdwenen wat tussen de andere cd's van de loop. Het laatste nummer was een cover van paling, het klonk breekbaarder dan ooit en ik kreeg tranen in de ogen. Het lijkt een eeuwigheid geleden, maar nog steeds is het er boenk op. Zo erg, dat ik overweeg om naar Eels te gaan kijken deze zomer.

You Might Also Like

0 reacties