Met de eindejaarsperiode kwam ik in redelijk wat boekenwinkels. Want die sloebers krijgen niet alleen een nieuwe pyjama, ze krijgen ook een boek. Dus kwam ik ook met een boek of meer buiten voor mezelf. Lam, het debuut van Hannelore Bedert, bracht ik mee van bij Theoria in Kortrijk. Ik begon er meteen aan op de trein en ik was vertrokken. Dat het uiteindelijk toch een paar dagen duurde voor ik het uit had, heeft te maken dat het naast mijn bed was beland en ik meestal laat ging slapen.

Dat Hannelore Bedert kan schrijven, dat wist ik eigenlijk al. Hoe ze nauwgezet woorden op de juiste plaats weet te gieten in mooie liedjes, dat heeft ze al bewezen. Ik ben fan van haar liedjes. Kwetsbaar en trefzeker. Zeker haar laatste cd "vanaf nu doe ik alles wat ik wil" is een pareltje.

Dat ze het ook kan in een roman, is me nu wel duidelijk. Ik had op voorhand niets gelezen over waar het boek over ging, misschien daarom dat het me ook zo verraste. Het is geen persoonlijk boek over de moeilijke periode waar ze door ging voor het maken van haar cd. Nee, het is een echte roman, met een verrassende plot. Lucia en Louise zijn twee personages om van te houden. Lucia worstelt met haar verleden, ik moest glimlachen bij haar eigen regeltjes en kreeg het zelf wat koud bij de ontknoping.

Het enige waar ik af en toe problemen mee had is hoe hard de namen op elkaar lijken, waardoor ik af en toe eens moest stoppen met lezen om te denken wie nu ook al weer aan het woord was.

En zo las ik ook meteen mijn eerste boek van het jaar uit op de eerste dag. Een goede start voor een nieuwe goodreads challenge van één boek per maand. Nog geen idee wat het volgende wordt, maar er staan er wel een aantal te wachten.