Bertha

Bertha is de wijde broek uit het laatste Fibremood magazine. Mij doet het altijd denken aan dikke Bertha, een spelletje uit mijn kindertijd....

Bertha is de wijde broek uit het laatste Fibremood magazine. Mij doet het altijd denken aan dikke Bertha, een spelletje uit mijn kindertijd. Ik denk niet ze het daar op de redactie kennen. Ik maakte al eerder een broek, eentje in de naailes die ik ook na aanpassen zo over mijn heupen kon trekken en een Roxy uit La Maison Victor waar mijn achterste niet in paste. Broeken en ik lijken dus niet meteen een goede match. Vandaar dat ik me inschreef voor de workshop bij De Stoffenkamer. Onder begeleiding van Isabelle zag ik het wel zitten om me er nog eens aan te wagen.

Dinsdag- en donderdagavond trok ik naar De Stoffenkamer. Dit betekende dat ik op maandag nog het patroon moest overtekenen en de stof knippen. De keuze was snel gemaakt, ik kreeg het patroon alleen uit een rode jeans die ik ooit bij Mon Depot kocht.

Het moeilijkste deel van een broek is ongetwijfeld de rits, maar Isabelle loodste ons door de handleiding. Het spannende is natuurlijk ook dat je eigenlijk best lang moet wachten voor je resultaat ziet. Tenzij je, zoals sommigen hadden gedaan een testversie in baalkatoen maakt. Ik had er niet meer aan gedacht en ik vreesde een beetje het ergste toen bleek dat één van de andere deelneemsters moest verhogen op de rug.
De broek komt vrij hoog en heeft geen zakken. Dus na de rits kan je relatief snel de broek in elkaar steken. Bij bijna iedereen werd de broek een beetje versmald (vb 1 of 1.5cm), meestal langs de binnenkant, bij sommigen moest het ook op de heupen. Het is de bedoeling dat de broek mooi de heupen omsluit en dan recht naar beneden valt. Ik had geen aanpassingen nodig. Ik knipte een 48 met een ruime naadwaarde, omdat ik schrik had met de extra kilo's. Ik heb ook de pijpen niet versmald.
Dinsdagavond kon ik dus al paraderen voor de spiegel in De Stoffenkamer. Mentale nota aan mezelf, het is niet zo handig als je een kleedje draagt als je naar een workshop voor broeken gaat. De broek sloot mooi rond mijn achterste en ik wist toen al dat ik er nog één zou maken.  Voor de meeste lukte het passen vlotjes, al werden de pijpen soms wel versmald vanaf de heupen. Het werkt natuurlijk inspirerend om de broek ook in andere stofjes te zien.
Donderdag stond nog enkel de tailleband en de afwerking op het programma. Het leek of ik een zee van tijd zou over hebben en ik dacht al stilletjes aan het knippen van die tweede broek. Maar dat was serieus misrekend want bij de tailleband liep het mis. Of beter, ik had naadwaarde getekend bij het beleg bij de rits en ook aan de andere kant bleek de tailleband te kort. Ik had gelukkig genoeg stof over om twee nieuwe delen en beleg te knippen. U begrijpt dat ik pas vaststelde dat de stukken te kort waren toen de tailleband volledig in elkaar zat en doorgestikt was. Het tornmesje was die avond echt wel mijn vriend. Ik ging nog eens voor de spiegel staan en ik kon alleen maar zien dat het goed is. Ik hou wel van dit model. Het lijkt wat te fronsen op de buik, merk ik op de foto, maar als ik de broek draag valt me dat minder op. 

Ik had 5 cm extra bij de pijpen geknipt en zoomde 3 cm om. Vlak voor het einde van de workshop wou ik nog snel een knoopsgat maken, maar het liep ergens mis en dus besloot ik maar wijselijk van dat knoopsgat op een ander moment te maken. Het patroon stelt een drukknop voor maar uit een eerdere workshop was gebleken dat die nogal makkelijk loskomen. 
Donderdagavond was niet meteen een productieve avond. Mijn energie was ver te zoeken en na de workshop kon je me letterlijk bijeen vegen. Dat belette me echter niet om met een nieuwe broek buiten te stappen (al was het maar omdat ik te lui was om mijn andere broek aan te doen om naar huis te gaan). Vandaag droeg ik mijn nieuwe broek, nog steeds zonder knoop maar verborgen onder mijn trui denk ik niet dat iemand dat heeft opgemerkt. Het was een goede test om te zien hoe de broek past als ik ga zitten, me moet bukken om mijn veters te strikken... Ik moet toegeven dat het een beetje schrikken is als ik de rits hoor protesteren, maar er zijn geen accidentjes gebeurd. Ik vind het een leuke broek om aan te hebben en het maakt mijn verlanglijstje net wat langer, want ik heb nog wel patronen voor broeken liggen. Achteraf bleek er ook grijze ribfluweel in mijn voorraad te liggen waar het mee moet lukken, dus ik denk dat ik weet wat ik dit weekend doe.

You Might Also Like

1 reacties

  1. 'Dikke Bertha' is het spelletje dat traditioneel elke zondagmiddag als eerste spelletje wordt gespeeld in onze plaatselijke Chiro. Dus ja, voor mij ook steeds daar aan gedacht.
    Ik mocht deze broek testen voor Fibre Mood en hield er een superleuk namiddagje in de Stoffenkamer aan over. Blij te zien dat er ondertussen al zoveel dames blij naar huis gingen met een perfect passende broek.
    Ook jouw broek is echt tof in die rode jeans (waar ik denk ik ooit een Maëlle jasje voor de dochter uit maakte).
    Mijn blogbericht moet nog steeds geschreven worden (bloos bloos), zal ik er dan nu maar aan beginnen? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen