Bij deze WIPWednesday hoort wat meer achtergrond. Al is het maar om uit te leggen waarom de kleuren die ik gebruik niet mijn gewone kleuren zijn. 

In het voorjaar was er een interview met Countessablaze op de Shinybees podcast waarin ze vertelt over een lokaal initiatief om geld in te zamelen voor het goede doel. Countess werd gecontacteerd om workshops te geven en toen ze vroeg om betaald te worden kreeg ze de reactie dat haar deelname voor "exposure" zou zorgen en dat dit dus de betaling was. Ergens in een mail merkte ze ook nog dat er heel denigrerend werd gedaan over haar klanten, "grannies" die blij zouden zijn met goedkope thee en koekjes. Ze besloot niet deel te nemen en haar eigen initiatief op te zetten. Ze bedacht twee kleurencombinaties waarvan een deel van de opbrengst naar haar eigen gekozen goede doel ging. Eén van die kleurencombinaties heette "If I want exposure, I'll get my tits out".

Het verhaal zou daarmee af kunnen zijn, want Countess verzamelde best wat geld, meer dan 3000 pond. Alleen bleek één van haar klanten na wat complimenten op instagram haar eigen versie van de kleurencombinatie uit te brengen. Countess is redelijk zeker dat ze de kleuren niet meer gaat verven, maar dit was erover. Ze deed een oproep naar indie dyers om zich te melden. Ze zou de kleurencombinatie ter beschikking stellen, iedereen kon er zijn of haar ding mee doen en op 1 juli, na een seintje van de Countess, zouden de verschillende indiedyers hun strengen te koop aanbieden. Het Tits out Collective was geboren.  Het werd een gigantisch succes, op een drietal weken meldden zich bijna 300 deelnemers uit 23 landen en tijdens 31 dagen verkochten ze hun versie voor een eigen gekozen goed doel. In een emotionele vlog kondigde ze een gigantisch bedrag (meer dan 55.000 ponds) aan voor verschillende goede doelen. Maar vooral, ze sprak ook bemoedigende woorden naar andere collega's. 

Ik kocht die dag strengen van een aantal dyers. Op basis van de goede doelen of omdat ik hun werk kende. Old Maiden Aunt ken ik van op EYF en ik bestelde er al strengen online. Maar ik moest ook lachen bij haar blogpost. Dus kocht ik twee strengen bling-bling met het idee om er een sjaal van te maken, ze leken me te mooi voor sokken. Toen ik het pakje opende herkende ik haar stijl en het was even wennen maar nu ik er mee aan het breien ben zie ik me dat zeker dragen. Ik koos adrift van Veera Välimäki uit Laine Magazine 5. Een simpele sjaal met veel rechts, een beetje eyelets en ook "moss stitch", wat zeker niet mijn favoriete steek is.