Marx

Woensdagavond spoedde ik me naar de Minard. Trein gemist en koud, geen ideale combinatie maar het lukte. Ik had mijn ticket op het laatste n...

Woensdagavond spoedde ik me naar de Minard. Trein gemist en koud, geen ideale combinatie maar het lukte. Ik had mijn ticket op het laatste nippertje besteld en ik moet zeggen, het tweede balkon is hoog. Maar het is een monoloog en dus gaat de aandacht toch meer naar de tekst.

Niet dat ik Johan Heldenbergh niet wou zien natuurlijk. Op scène zie je een groot doek waar op geprojecteerd zal worden en een stoel. Meer niet.

Met een vrolijk poppy deuntje over de revolutie komt hij op. Iets deed me aan Norah Jones denken maar ik kan me vergissen. Hij schetst de situatie, wie hij is en wat hij vanavond wil vertellen. Zijn verhaal, niet wat de marxisten er van gemaakt hebben. Hij windt zich op.

Ik herken de teksten, ik weet wat er volgt als hij het over een spook heeft, over die ketenen,... ik moest ze bestuderen aan de unief. Bij sociologen was Marx verplichte kost, zeker in mijn tijd, en 's avonds boomden we verder door. Ik zie dus wat ze doen, de grapjes, de verwijzingen naar nu. Ik genoot. En Heldenbergh is een goed acteur natuurlijk.

Voor wie de ideeën niet kent lijkt het me een goede kennismaking, mogelijk wat zwaarder op de hand, maar het verhaal wordt ook doorspekt met biografische elementen. Zijn leven, zijn kinderen.

De voorstellingen zijn uitverkocht, maar ik zou zeggen hou de agenda in de gaten. Socrates de vorige voorstelling en filosoof heeft ook lang getoerd. En terecht

Marx van het Zuidelijk Toneel, gezien op woensdag 1 maart in Minard.

You Might Also Like

0 reacties