Ik koos een dun boekje uit mijn boekenkast om mee te nemen voor een paar dagen weg. Ik had wel allerlei plannen en dus weinig hoop dat ik echt zou lezen. Echter, vanaf de eerste pagina greep de verteller me vast. Het is duidelijk een oude man die zijn leven verteld en hij doet dit op een heel mooie manier. Met de nodige afstand en analyse, ook wel met een zekere gelatenheid, maar dan op een manier dat je geen medelijden met hem hebt. Het is mooi geweest, hij is tevreden, hij hoeft geen goedkeuren van de lezer. Maar wat dan wel?

Het boek werd onlangs ook verfilmd. Maar ik weet niet of ik ga kijken. Ik heb mijn beeld van de personages, wie ik leuk vond, wie niet... ik heb genoten van het boek, een herkenbaar verhaal, mooi verteld. Me likes!