Choose life

Ik vrees dat het een beetje typisch is voor mij dat het moment dat ik besluit om deel te nemen aan een uitdaging, ik die eigenlijk al onderg...

Ik vrees dat het een beetje typisch is voor mij dat het moment dat ik besluit om deel te nemen aan een uitdaging, ik die eigenlijk al ondergraaf. Neem nu die veertig dagen bloggen, ik denk dat het lang geleden is dat het hier zo stil is geweest. En ik heb nochtans verschillende keren gedacht, dat zou je moeten schrijven en daar kan je nog over schrijven. Maar het is er nog niet van gekomen en zal er misschien ook niet meer van komen. Wie weet?

Ik profiteerde van een thuiswerkdag om vroeg naar de film te kunnen. Trainspotting T2 wou ik absoluut zien. Ik vertrok naar Edinburgh bij het uitkomen van de film en ik hoorde Louise van Caithness Craft alleen maar goede dingen zeggen. Bovendien heeft Trainspotting ook wel indruk nagelaten in de tijd. De soundtrack misschien zelfs nog meer dan de film.

T2 zit vol met kleine verwijzingen, wat natuurlijk niet anders kan. De vrienden komen elkaar weer tegen na twintig jaar en niet iedereen is er beter uitgekomen. We zaten met vier in de kleinste zaal, twee vriendinnen die samen gekomen waren, een man in zijn eentje en ik. We lachten, soms op andere momenten, soms op dezelfde momenten. Ik kwam de zaal uit met een ongelooflijk goed gevoel, een zware rush van de muziek en ongelooflijk veel goesting om terug te keren naar Edinburgh.



You Might Also Like

0 reacties