Blindelings

Ik heb Woesten  van Kris Van Steenberge enorm graag gelezen en ook nadien bleek er wel nog een effect. Af en toe dacht ik nog eens aan dat ...

Ik heb Woesten van Kris Van Steenberge enorm graag gelezen en ook nadien bleek er wel nog een effect. Af en toe dacht ik nog eens aan dat kleine dorpje in de Westhoek. Het was het ijzersterke debuut en nu is er dus een tweede boek. Het was een beetje met een klein hartje, maar kijk, die eerste zin, dat was er gewoon pal op:

"Ik heb daarnet mijn hond afgemaakt en aan de vissen gevoerd. Een schot tussen de ogen. Welgemikt. Hoe ik het kon."

Logisch dat ik daar wel efkes bleef zitten op het terrasje vorig weekend in Amsterdam. Vier personages, twee mannen, twee vrouwen, afwisselend een hoofdstuk van drie tot vijf pagina's. Het leest als een trein, ook al gebeurt er misschien niet echt zo veel. Abigail is de dochter van een hotelier, haar man Karel was de zoon van een kroegbazin. U merkt al een duidelijk klasseverschil wat voor de nodige spanningen binnen het huwelijk zorgt. En dan is er nog de hopeloos gevoelige zoon Jonas. Als hij Anouk ontmoet is dat ook al niet in de ideale omstandigheden.

Het is moeilijk om veel te vertellen van hun situatie zonder het verhaal te verklappen. Maar oh boy, dit is een absolute aanrader. Ik las het boek op amper een week uit, zonder dat ik het gevoel heb dat ik tijd zat had om te lezen. Het is zo mooi, zo ongelooflijk mooi!

You Might Also Like

2 reacties

  1. Het stond al op mijn leeslijstje, maar nu wil ik het nog liever lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vond Woesten ook geweldig, dit boek komt dus zeker op m'n leeslijstje!
    Dank je voor de tip, ik wist niet dat er een nieuw boek was verschenen van Kris Van Steenberge.

    BeantwoordenVerwijderen