Vive la fête

Het regende toen ik buitenstapte en ik besefte dat ik ook gewoon een avond thuis kon blijven. Maar il besefte ook dat dat geen optie was. Na...

Het regende toen ik buitenstapte en ik besefte dat ik ook gewoon een avond thuis kon blijven. Maar il besefte ook dat dat geen optie was. Naar de Zebrastraat dus, waar Vive la fête twee keer zou spelen om een tentoonstelling te openen.

Toen ik het zag passeren op Facebook twijfelde ik niet. Eigenlijk dacht ik dat ze al gestopt waren. Hun muziek doet me denken aan lange autoritten met discussies over wat ze nu eigenlijk zingen. De cd's die toen draaiden zijn gestolen op mijn vorige job en heb ik nooit vervangen. Want Vive la fête is ook de herinnering aan optredens die te kort duurden of optredens waarbij niet gezongen wordt omdat Els kwaad was op Danny.



Gisteravond maakten ze dat helemaal goed en ging het dak eraf, zoals ze dan plegen te zeggen.




You Might Also Like

1 reacties