Een witte koersfiets, carbon, geen fietsslot en dus ging het ding mee door het centrum. Niet evident met al dat volk op straat tijdens de feesten. Het stond naast onze bank in het park toen we een pintje dronken. 

"Mooie fiets", zei de man tegenover ons. "Ik had een bianchi, ken je dat? Goede fiets, maar duur. 3500 euro, hoeveel kostte jouw fiets? 1800, dat is ook al niet mis. Mijn bianchi...", hij schudt zijn hoofd, "ik ging een blikje kopen en hij was weg. Ken je het? 3500 euro, dat is veel geld, maar een vrouw is ook veel geld." Hij kijkt naar mij, ik glimlach en hij herpakt zich. "Alles is veel geld tegenwoordig."

Onze nieuwe vriend blijkt in Oostakker (Uustakker) te wonen en in de bouw te werken. Dakwerker. En bouwverlof, maar te veel werk, dus doen ze door. Dus zo op een vrijdagavond komt hij wel graag eens een pintje drinken op de feesten.

"En waar is jouw fiets?" Ik haal mijn schouders op en mompel dat ik dat niet nodig heb. "Wat heb je wel gedaan?" Hij wijst op mijn verband. "Heeft hij je geslagen?", hij lacht en kijkt hem dan aan. "SM, is dat het?" Hij komt niet meer bij en drinkt zijn glas leeg voor hij ons een hand geeft.