In hun geheel eigen stijl bouwt Hof van Eede een verhaal op aan de hand van oude foto's. We bladeren door een fotoalbum, zien het gezinsgeluk, de geposeerde foto's in de tuin maar worden al gewaarschuwd voor het onheil dat komt. 

Ans Van den Eede en Jeroen Van Der Ven vertellen niet enkel het verhaal maar zorgen ook voor de nodige zijsprongen in  dat verhaal, zoals we dat eigenlijk gewoon zijn. Deze keer geen stapel boeken en schrijvers maar wel muziek als leidraad. Als kijker krijg je een handleiding hoe je moet luisteren, grappig bij momenten. Ze schetsen zo een levendig beeld bij wat je gaat horen dat je het ook te zien krijgt. De muzikanten worden aangesproken en hun mimiek is soms wel grappig. Dat Ans en Jeroen schijnbaar niet steeds op dezelfde lijn zitten in hun visie op de muziek houdt het enigszins luchtig. Door die kleine blik achter de schermen op een subtiele manier te verwerken voel je je als kijker meer betrokken.

De projecties ondersteunen het verhaal en zorgen voor enige beweging op scène want het is een redelijk statische voorstelling. Alle plaats wordt gegeven aan de tekst. En echt, er werden dingen gezegd die zo mooi zijn dat we er stil van werden. "Zorgen laat sporen na."

De première in Campo was een thuismatch. Het applaus klonk luid en gemeend. Wat mij betreft, is deze nieuwe van Hof van Eede een echte aanrader. 

Paradis van Hof Van Eede & LOD, gezien op donderdag 3 december in Campo.