Bakje troost

"Can I get you anything? Maybe some coffee?" Ik ben net de zaak binnengestrompeld. Mijn voeten doen pijn, ik lijk in cirkeltjes te...

"Can I get you anything? Maybe some coffee?" Ik ben net de zaak binnengestrompeld. Mijn voeten doen pijn, ik lijk in cirkeltjes te lopen en het huilen staat me nader dan het lachen. "Flat white, please", stamel ik. Hij knikt, "please take a seat." Ik ga aan het venster zitten op een barkruk en geef mijn voeten rust. Ik ben alleen op reis en ik vind het geweldig. Alleen nu even niet... 


Hij brengt mijn koffie en negeert het geld dat ik bij elkaar heb gezocht. Ik neem mijn telefoon en check of er WiFi is. Het adres van op de site lijkt niet te kloppen. Op de nummer 25 aan de overkant zit geen wolwinkel, wel een gitaarwinkel. Heel de straat zit vol muziekwinkels. Ik zie een man foto's nemen van de verschillende etalages en ik moet stiekem lachen.

Ik neem een slok. De koffie smaakt zacht. Ideaal voor nu eigenlijk. Ik mis het koekje dat je er bij ons bij krijgt, maar ik weersta aan het kopen van een stukje cake. Ik heb tot nog toe al ongelooflijk veel gezien. En ook gewoon rondgelopen, mijn neus achterna. Lopen in straten die ik ken van series op tv of gewoon de typische huizen waar waarschijnlijk niemand anders enthousiast van wordt. En toch zou het ook wel leuk zijn om met iemand anders te kunnen gniffelen over die vrouw met haar hoed op restaurant of praten over die kerel met zijn baard en tattoo in de koffiebar...

You Might Also Like

3 reacties

  1. Alleen rondlopen is leuk omdat je dan je aandacht volledig kan richten op wat je zelf wil maar zo een klankbord nu en dan om die ervaringen mee te delen dat is inderdaad soms wel net dat tikkeltje meer (gedeelde smart is halve smart, gedeelde vreugde dubbele vreugde). Hopelijk kunnen we zo toch een heel klein beetje klankbord zijn voor jou. Knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo kan het inderdaad soms gaan.
    Maar het is ook heerlijk om de dingen helemaal en intens op je in te laten werken, op je eigen tempo, zonder inbreng van iemand anders, zonder dat je rekening moet houden met een ander die mss al verder wil, die al een beetje zucht over je gezwijmel, die niet helemaal snapt wat je op dat moment beleeft en voelt.
    Daarna kan je het dan delen, hier of daar. En je hoeft je niet te ergeren aan het gebrek aan inlevingsvermogen of interesse, want je eigen beleving blijft intact en lekker helemaal van en voor jezelf.
    (Al kan dit ook peptalk voor mezelf zijn. Want zo'n soulmate aan wie je niks hoeft uit te leggen...tsja...)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. We zijn in gedachten bij je ;-)

    BeantwoordenVerwijderen