Ander en beter

Ander en beter. Het is met stip de meest gehoorde reactie op het nieuws. Al zeven maanden hoor ik het gelaten aan. Meestal keek ik degene di...

Ander en beter. Het is met stip de meest gehoorde reactie op het nieuws. Al zeven maanden hoor ik het gelaten aan. Meestal keek ik degene die het zei dan met holle ogen aan. Soms vulden mijn ogen zich met tranen en zwegen ze meteen. Soms knikte ik gewoon met een flauw glimlachje. Ze voelden zich er even ongemakkelijk bij. Of ik zei dat mijn hoofd er niet naar stond. "Ja maar nu niet...", klonk het dan. Of ook wel, "je wil toch niet alleen blijven..." En dat ik dan ook mijn schouders ophaal, zorgt voor wenkbrauwgefrons.


Maar wat als "ander & beter" niet op die andere persoon slaat? Maar gewoon op mezelf?

Ik ontdek dat ik me bevrijd van kleine gewoonten. De pasta kreeg een nieuwe plek in de keukenkasten en er kwamen eindelijk extra kleine kommetjes,  gewoon omdat ik ze mooi vind. Het bed staat weer tegen de andere muur en ik ga eindelijk een grote kleerkast krijgen. Ik haal mijn bloemetjesjurken vaker uit de kleerkast en krijg er best vaak complimentjes op. Bommastofjes, tsss. 
Ik vis de schijfjes rammenas uit mijn salade en knabbel die gewoon uit het vuistje omdat die zo lekkerder smaken dan met bestek. Ik slaap naakt in het midden van het bed als ik daar zin in heb en ik lak mijn nagels blauw. Ik moet gniffelen als iemand me hopeloos romantisch noemt en een beetje afkeurend het hoofd schudt. Op mijn leeftijd.... Ik reageer soms ongelooflijk impulsief en heftig. Soms schaam ik me er zelfs een beetje over en herken ik mezelf niet zo.

Maar al bij al denk ik dat ik eigenlijk best wel weer gelukkig ben, alleen zijn er de momenten dat het gemis me zo overvalt dat ik stil val of dat ik me zo laat mee slepen door mijn emoties. Ik probeer lief te zijn voor mezelf. De littekens hebben ondertussen wel een mooie korst gekregen, best nog niet te veel aan krabben want ze durven al eens te bloeden. En ik hou ook wel van mijn impulsieve zelf die gewoon ja zegt zonder er bij na te denken of zelf gewoon de vraag stelt! En ook op zijn dingen die zo fout zouden kunnen lopen als je er te veel over nadenkt, maar eigenlijk kan er ook zo veel moois uit komen. Zotte doos klinkt bijna als een compliment in mijn oren.

De tijd heeft een andere dimensie gekregen. Er is niet enkel meer hoe het was, maar ook hoe het zou kunnen zijn. Gewoon in mijn eentje, en dat is niet eens meer een vreselijke optie waar ik tegen op zie. Ik ben verbaasd over de weg die ik heb afgelegd, soms met kleine stapjes, soms met stevige sprongen.

Ik koester de kleine dingen van de voorbije weken. Mensen die mij soms wat tegen mijn goesting meegenomen hebben naar buiten, gaan lunchen, terrasjes, of mensen die ik zelf een beetje daartoe gedwongen heb. "Het was fijn, bedankt". Ik denk dat ik het vroeger zelden zei, maar ik probeer het nu stelselmatig te doen. Er is soms niet veel voor nodig om een wereld van verschil te maken. Een knuffel, een kus, een simpel berichtje. 

Mijn stekels zijn wat gaan liggen en de zelfdestructieve neigingen zijn eigenlijk geheel verdwenen zonder dat er schade is overgebleven. Ik zorg voor mezelf en trek duidelijker de grens. Zo dicht mag je komen... Maar ik laat me ook verrassen en ik schaam me er niet voor als dat betekent dat ik begin te huilen of te stamelen. 
Ik durf me kwetsbaar opstellen en de mensen rondom mij laten dat ook toe. De onrust durft nog wel eens de kop opsteken maar ze controleert minder mijn dag en ik weet beter hoe er mee om te gaan. Ik sta steviger in mijn schoenen en schop die ook uit als ik daar zin in heb. Ik zet de muziek wat luider en dans als ik daar zin in heb...

You Might Also Like

5 reacties

  1. Goed zo! Ik snap eerlijk gezegd de obsessie van onze maatschappij met relaties niet. Alsof je op je eentje ook geen leuk leven kan leiden. Zolang jij je maar goed voelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het doet deugd om dat te lezen! En je hebt groot gelijk: goed zorgen voor jezelf en jezelf graag zien, dat is het allerbelangrijkste! (An) x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn om te lezen...Ik kreeg er kippenvel van!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel herkenbar voor Generation "Y not?"
    Stevig in je alternatieve schoenen staan en drie seconden later op blote voeten over het versgemaaide gazon lopen. Of voorzichtig door de klaver en madeliefjes maneuveren om niet op een bij te stappen...

    BeantwoordenVerwijderen