EYF 2015 - workshops

Ik ging nog iets schrijven over de workshops die ik tijdens Edinburgh Yarn Festival volgde. Ik had mijn vliegtuigticket en hotelreservatie al voor er nieuws was over de workshops. Ik wachtte vol spanning en koos uiteindelijk een workshop op zaterdag en één op zondag. Telkens in de namiddag, dan hoefde ik me 's ochtends al niet druk te maken over er op tijd zijn. Al kon dat laatste ook puur toeval zijn.

Op zaterdag volgde ik de workshop How to steek bij Hélène Magnusson, ook wel bekend als the Icelandic Knitter. Ik was niet echt bekend met haar werk maar kende wel de naam en wie beter dan een Ijslandse om je te leren "steeken". Ze haalde meteen een misverstand uit de wereld, lopi-truien zijn een commerciële uitvinding en Ijsland heeft een veel rijkere traditie op het vlak van dan deze truien. Ik bracht twee bollen lopi mee voor de proeflapjes en ze leerde ons twee manieren om op rondbreinaalden toch plat te breien (en alleen maar rechts te breien). Na een paar rijen oefenen met één kleur, was het tijd om er een tweede kleur bij te halen. We moesten een simpel diamant-patroon breien en zoals je kan zien op de foto lukte mij dat al niet. Ik was niet de enige en het deed er ook niet toe, want we gingen toch knippen. En dat herhaalde ze maar een paar tientallen keren per kwartier, zodat we aan het idee konden wennen.

Het begon al met het wegknippen van de randen van het proeflapje. Ja, tussen de steken en we kregen de opdracht om het te doen ontrafelen. Het maakte meteen duidelijk dat zo'n lapje niet simpel en snel ontrafelt. Al zal dit met bepaalde garens wel sneller lukken. Maar Magnusson zei dat ze alles steekt, ook zaken als katoen en zijde die normaal afgeraden worden.

Met de naaimachine stikten we twee rijen over het breiwerk, recht stikken is geen must maar is wel handig. Zonder naaimachine lukt het ook, maar Magnusson maakte meteen duidelijk dat ze niet aanraadt om het met de hand te gaan naaien, veel te veel tijdverlies naar haar goesting.

En dan ging de schaar erin, voor de oefening werd het niet volledig door geknipt.

Aan de rechterkant werkte ik het af met een gehaakte boord, zodat alle draden vastliggen. Aan de linkerkant zette ik alvast een boord er aan vast. Ik had het eerst gehaakt maar eigenlijk was dit niet nodig, je kan meteen de steken opnemen en dan de draden wegwerken of ze laten vervilten. Je kan de geknipte draden ook wegwerken met een lint. En ja, ik heb al een kleine collectie van lintjes.

Een stilleven uit de workshop, haar schoenen en de kousen met gebreide patronen. Dit was de workshop die ik nodig had om de truien van Kate Davies te kunnen breien. Iemand die me zei dat ik moest knippen en dat ook eens echt doen en niet zomaar instructies lezen. Hélène benadrukte dat Kate een andere techniek gebruikt en ik ga zeker dat stuk in Yokes eens lezen, want Kate bezocht Hélène in Ijsland en schreef erover op haar blog.

Op zondag volgde ik een workshop bij Ysolda Teague, manipulating stitches. Ze gaf deze workshop vorig jaar ook bij Bart & Francis in Kortrijk maar toen kon ik niet mee doen, aangezien het in de examentijd viel. Ik had een tweede zit van dat examen.

We kregen uitleg over hoe je instructies vertaalt in schema's en hoe je die schema's kan manipuleren, door ze groter te maken of kleiner. We gingen aan de slag met patronenboeken en Ysolda kwam ons helpen. Op het einde was er een show & tell, waarbij je aan de anderen kon vertellen wat je geleerd had.

Mijn probeersel was geen succes, ik wou iets met smock maar dan niet over de volledige stof maar in een patroon. Alleen was de steek niet gestikt om over de stof te verdelen. De steek zorgde dat de stof te veel ineen kromp en zo zie je maar dat een patroon er op papier perfect uit kan zien, maar een ramp wanneer je het breit. Voor mij was deze workshop misschien te hoog gegrepen. Ik kan een patroon volgen, maar ik zie niet steeds de logica of nog een stapje verder, ik kan die zelf niet in elkaar zetten.