Op de trein

Hij passeert in de trein, op zoek naar een zitplaats. Zijn gezicht klaart op als hij mij ziet en ik lach. Of hij een balpen kan lenen, en da...

Hij passeert in de trein, op zoek naar een zitplaats. Zijn gezicht klaart op als hij mij ziet en ik lach. Of hij een balpen kan lenen, en dat het vrijdag, ja. Ik ben verrast dat hij het nog weet. Ik heb mijn zestienjarige niet over hem verteld, ik wou het een verrassing houden. Mar die jongen die flyers uitdeelde aan de schoolpoort zou een grote plaats in haar leven gaan uitmaken. Hij zou zelf later zeggen dat hij uitkeek naar mijn glimlach in de massa. Ondertussen is hij weinig meer dan een zeldzame ontmoeting, meestal op de trein. 

Hij heeft dat hele sociologie ding nooit begrepen. En vraagt zich het telkens ook luidop af, wat is de meerwaarde van mijn jobs. Is het niet gewoon hopeloos? Ik vertel hem over de verontwaardiging die ik wel eens voel als ik merk dat mensen die anderen vertegenwoordigen of geacht worden te verdedigen eigenlijk niet goed weten wie ze verdedigen. Hoeveel hun maandelijks loon is en hoe dat niet toelaat om zomaar een plooibaar fietsje te kopen... Hij knikt, onze moeders stonden er alleen voor toen we opgroeiden en we durven ook wel eens vergeten hoe goed we het nu hebben. Bits en bytes, en de studenten die hij het probeert duidelijk te maken. Hij botst op hun grenzen en zijn eigen ongeduld. "Maar geloof je nu echt dat iedereen..." hij spreekt het woord trager uit, "iedereen aan het werk kan zijn?" De man in het pak met de economische krant op roze papier schudt het hoofd. Ik knik maar weet niet hoe ik best mijn woorden kan vinden. "Misschien niet aan het werk", ik schud het hoofd en aarzel, "ik denk dat iedereen de mogelijkheid moet krijgen om deel te nemen en zich nuttig te maken in onze maatschappij." Ze schudden beiden nu het hoofd. Wat een naïeve idealiste...

You Might Also Like

2 reacties

  1. heb je deze al bekeken ?
    http://www.canvas.be/programmas/het-voordeel-van-de-twijfel/7a91e8f1-58c5-4fc9-a539-c65deb643dbe#panel-epi

    of deze :
    http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/panorama/2.36855

    .. ik leef altijd op van het feit dat ik niet de enige naïeve idealiste ben ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik schaar me dan ook bij de naïeve idealisten... ik vind veel vrijwilligerswerk zinvoller dan het 'echte' werk. Maar in de zachte sectoren (cultuur oa) moeten we oppassen dat de betaalde jobs niet verdrongen worden ... de participatieve samenleving enzo. Ik ben zelf heel blij dat ik minder ben gaan werken om met mijn vrije namiddag iets zinvol te doen.

    BeantwoordenVerwijderen