Maar het was toch gezellig in de auto...

Dat waren de woorden na mijn tweede examen van de rijinstructeur. Hij begreep het niet. Het was de eerste keer dat hij met mij mee reed en t...

Dat waren de woorden na mijn tweede examen van de rijinstructeur. Hij begreep het niet. Het was de eerste keer dat hij met mij mee reed en tijdens de opwarming had hij gezien dat het wel zou lukken. Ook tijdens het examen zag het er goed uit. Zelfs de examinatrice zei het en dit zelfs meerdere keren. Maar als de instructeur moet ingrijpen omdat je het kruispunt blokkeert, krijg je geen rijbewijs. Zo simpel is dat, ook al rij je voor de rest perfect, zit je techniek goed en respecteer je overal de snelheid. Ze leek het echt erg te vinden en maande me aan om niet te lang te wachten. En ja, ik moest er weer zes uur bij doen. 


Maar dat was vorige week, vanochtend stapte ik zelfverzekerd achter het stuur. Ik probeerde vooral te negeren dat ik die laatste les anderhalf uur aan het prutsen ben geweest met de koppeling en de rem om pas het laatste half uur te tijden zoals het hoort. De instructeur drukte me op het hart om zelf na te denken en me niet te laten leiden door andere chauffeurs en zeker geen buschauffeurs die me kruispunten doen blokkeren. 
Deze keer geen verhalen over eerste dates en scheidingen en het splitsen van huishoudens of kinderen in de auto, maar wel kinderen en school en hobby's. Misschien iets minder gezellig, dat wel. Ik hield me wat op de vlakte, concentreerde me op de weg en stelde vast dat de radio plots niet meer op StuBru stond. Ergens halverwege werd ik weer geleid naar het examencentrum en wist ik niet goed wat ik verkeerd had gedaan. Misschien dan toch het kruispunt? Maar ze stelde me gerust, schuif maar naar het rechterrijvak en rij zo wat rond op die bruggen aan de Ikea. Wat flauw eigenlijk als route, maar ik had wel vrachtwagen die de weg blokkeerde na het parkeren en wat manoeuvreren om tot het kruispunt te geraken.

Maar kijk, het is gelukt. Ik heb mijn schrik genegeerd, ben opnieuw lessen gaan volgen, redelijk wat lessen en heb deze ochtend mijn rijbewijs gehaald. Onder druk, veel druk. Ik had al de helft van mijn leven kunnen rondrijden met de auto. Maar ik voelde er de nood niet toevooral ik heb schrik. Ik ben nog steeds niet overtuigd dat ik het vaak nodig zal hebben, maar ik kan het nu wel en ik mag het nu ook wel. Ergens weet ik ook wel dat ik graag rond rij, ondanks de schrik, maar ik kan me nog maar moeilijk voorstellen dat ik het alleen doe.


You Might Also Like

4 reacties

  1. Cool! Proficiat! Dat vraagt om een feestje :-)!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat!! En vooral blijven rijden nu hé!
    Eerlijk: ik had ook heel veel schrik om te leren rijden. De lessen gingen zeer moeizaam. Tot ik een keertje een halve inderal nam. Ik wil hier zeker geen kalmeerpillen promoten (enkel op voorschrift trouwens), ben er helemaal niet voor, maar het was een wereld van verschil: de instructeur "wat hebt gij gedaan vannacht???!!!" Omdat 't van de ene dag op de andere goed ging. Hij vond het maar een vreemd verhaal, had totaal geen begrip voor mijn zenuwen, 't was een nitwit, hij kon me niet geruststellen, dus dan maar zo...
    Op mijn examen was ik van de eerste keer geslaagd. Maar daarna reed ik zelden.
    Sinds ik elke dag met de auto naar het werk ga (zou liever fietsen eigenlijk, maar goed), is autorijden geen enkel probleem meer. Veel ervaring opdoen, da's echt dé manier.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Respect!!! Weer eentje minder in de club zonder rijbewijs, sebiet ga ik me nog eenzaam voelen. maar serieus, respect, ik durf nog altijd niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dikke proficiat! En zoals hierboven al gezegd, zorgen dat je regelmatig blijft rijden. Hoe meer oefening, hoe beter, en hoe minder schrik je hebt elke keer als het dan toch nodig is om achter het stuur plaats te nemen. Desnoods beginnen op momenten dat er weinig (of toch minder) verkeer is. En toch ook leren alleen rijden (kan je je ook niet laten opjagen door eventuele commentaar van diegene die naast je zit - dit is trouwens een van de redenen dat ik zelf veel te weinig gereden heb)

    BeantwoordenVerwijderen