Dankzij Boomie had ik twee tickets op zak voor de La Maison Victor DIY Fair in Hasselt. Niet bij de deur, dus ik twijfelde een beetje. Zou ik wel gaan? Zou het de moeite zijn? Ik vond Varje enthousiast om mee te gaan en toen nog een Ijverig Wijf aanbood om te rijden, was het snel geregeld. Met ons drietjes stonden wij 's morgens vroeg op de afspraak. Wat is Hasselt ver! Begrijp me niet verkeerd, ik vind het goed dat er eens iets in Limburg georganiseerd wordt, want ook daar zitten heel wat creatievelingen.

Gelukkig was één van ons wel goed voorbereid en eens ter plaatse loodste ze ons zonder verpinken naar de inschrijvingen voor de gratis workshops. Textielontwerp, it was. We hadden nog een uurtje om rond te kijken voor we bij Lotte Martens verwacht werden. Ze droeg een schitterend zwart truitje met een gouden print en een goudkleurige broche in de vorm van een bloem. Ja, ik was een beetje afgeleid. Vooral toen bleek dat die ook te koop zullen zijn in haar webshop.
Maar we waren er om te stempelen. We kregen een setje gutsen en een gom en werden aan het werk gezet. Bedenk iets, maar vooral denk niet te veel en doe maar. Niet zo simpel. Ze had talloze voorbeelden bij, sommige van kinderen, kwestie van de lat niet te hoog te leggen. Not. Ik ontdekte dat cirkels misschien toch niet zo simpel te snijden zijn. Maar liet me niet kennen. We experimenteerden met verf en stempelden op papier. Om nadien de figuurtjes uit te knippen en op de tas te schikken. Ik had nog nooit gestempeld, geloof het of niet, maar ik vond het best leuk om te doen. Al betwijfel ik of ik er voldoende geduld voor heb. Mijn tas zal gebruikt worden om mijn breiwerk wat beter in op te bergen als ik het op de trein mee neem, zomaar los in mijn sjakosse is toch niet altijd praktisch. En je moet zeker eens bij  Lotte Martens op haar site kijken, zoveel moois!

Maar de DIY Fair was vooral ook kraampjes, kraampjes van bekende en mij onbekende webshops en winkels. Voornamelijk stofjes, hier en daar ook een beetje wol zoals bij Julija die een nieuw boek uit heeft, wat misschien wat spijtig was voor Varje maar het ook wel makkelijk maakte om aan de verleiding te weerstaan en haar centjes te sparen voor haar plannen.

Volgens mij is Ruth van Georgette de enige eigenaar van een webshop die me ooit gevraagd heeft of ik nog niet genoeg stof heb. Maar ik kon niet weerstaan aan de schitterende flanel die ze weer in collectie heeft en binnenkort ook wel op de webshop zal verschijnen. Logisch dat er een nieuwe fanfare-pyjamabroek zal gemaakt worden, maar er zijn ook andere ideeën. Georgette sprong er sowieso een beetje uit daar op de DIY Fair met een eigenzinnige collectie met mooie en ecologische stoffen. En ze fluisterde dat er de komende weken nog wel wat moois zit aan te komen.

Ook bij Mon Depot liet ik me verleiden door een stofje. Katelijne weet steeds prachtige stofjes van bekende merken te scoren. Merken die ik anders niet zou kopen, denk ik, maar voor de stofjes maak ik graag een uitzondering. En ja, ik heb ook voor dit stofje al een idee. Dat Eva Maria daar ook rondliep in het jurkje dat ik op haar blog al bewonderd heb, zal er wel voor iets tussen zitten.

We aten en dronken nog iets voor we de terugtocht aanvatten. Heb ik al gezegd dat Hasselt een eind ver is vanuit Gent, zelfs met de auto? De toegang tot de beurs is betalend (8 euro in voorverkoop), er is betalende parking (4 euro) en eigenlijk waren we best blij dat we een gratis workshop hadden kunnen mee doen, anders hadden we echt het gevoel dat we er op een hik en een snik door waren. Misschien omdat we niet echt in de shoppingmood waren of misschien omdat toch heel wat webshops een gelijkaardig aanbod hebben.

Thuisgekomen zette ik de schaar in het wolletje dat ik bij de couponnetjes van een bakstenen winkel uit Limburg gevonden had. Maar bij gebrek aan een geschikte rits is het even wachten tot u het resultaat zal zien.