De vloek van de 28ste

Op 28 januari, althans ik vermoed dat het de 28ste was, want de 30ste had ik examen wat betekent dat ik de 29ste thuis was en de maandag mee...

Op 28 januari, althans ik vermoed dat het de 28ste was, want de 30ste had ik examen wat betekent dat ik de 29ste thuis was en de maandag meen ik me te herinneren snel nog mijn bobijn te hebben meegenomen want ik zat de hele dag in vergadering. En 's avonds dacht ik dat ik best iets anders kon meenemen om te pendelen. De 28ste dus vergat ik mijn breiwerk op de trein. Ik besefte het pas later, na mijn examen en ik had ergens ook nog wel hoop dat het bij mijn schoonouders lag. Ik vulde voor de zekerheid het online formulier in en vervloekte mezelf stilletjes. Hoe kan ik een trui laten liggen? Want daarover gaat het: een volledig lijf met al een volledige mouw en al een stuk gevorderd aan de tweede mouw. De breinaald zit er nog in en ik had net een nieuwe bol gestart. Mijn Snowflake van tin can knits, ik keek er wel naar uit om die te dragen. Ik had al een paar keer gepast. De mouw was goed, het lijf aansluitend niet al te lang en ik was benieuwd naar het lace gedeelte op de schouders. Het leek me de ideale tussenseizoen trui en mogelijk ook wel een zomertrui. Gebreid in alpaca van drops. Over de kleur had ik misschien wat twijfels maar toch...


Deze week liep ik eens bij de verloren voorwerpen binnen. De man was vriendelijk en bood aan om naar Oostende te bellen. Voor het geval dat. Maar hij schudde het hoofd na het telefoontje. "Misschien moet je maar een andere trui breien..."

En gisteren heb ik mijn witte muts laten liggen op de trein. Ook de 28ste. Zelfgemaakt en al veel gedragen. Ik heb het online formulier al ingevuld. Fingers crossed

You Might Also Like

1 reacties

  1. ik moest voor school, voor Frans, eens een spreekbeurt over het huis geven, en ik had de barbiemeubels van mijn zus mee, en ik spreek over 35 jaar geleden, toen waren barbiemeubels nog duur, heel tof, van hout, echt kleine meubels, niet die roze plastic van nu.....
    ik heb heeeeeeeel dat zakske op den trein laten staan.....nooooooit meer teruggevonden......en dan waren het niet eens mijn meubels, maar die van mijn zus....ik was (ben) toch een kieken zenne

    BeantwoordenVerwijderen