En is het daar dan nu niet koud?

Euch, het is winter natuurlijk. Ik loop hier rond met mijn dikke winterjas, sjaal, muts en wanten. De wind staat redelijkstrak, mijn velletj...

Euch, het is winter natuurlijk. Ik loop hier rond met mijn dikke winterjas, sjaal, muts en wanten. De wind staat redelijkstrak, mijn velletje is blij met de dagcreme. Maar de hemel is blauw en sinds zaterdagmiddag heeft het hier niet meer noemenswaardig geregend.

Deborah, de landlady snoert iedere hotelgast de mond die iets over het weer durft zeggen. Het zou maar eens ongeluk moeten brengen. Maar ook hier is de winter redelijk zacht. Ik zie op straat mannen met opgerolde hemdsmouwen lopen. Maar nee, voor het weer moet je niet voor Edinburgh kiezen...
Op de toppen van de highlands zie je wel sneeuw liggen, allez misschien niet op deze iPhone foto die ik zaterdagochtend nam. De hemel is nog grijs, want het zou nog ferm regenen. Vlak aan mijn hotel is er Carlton Hill, met stadsobservatorium en gedenkteken. Het is vooral een stevige klim met een mooi uitzicht. 
Maar peanuts in vergelijking met de andere heuvels. Edinburgh is een relatief compacte stad, alles dicht bij elkaar. Maar bij wandelafstand moet je toch rekening gaan houden met die hoogteverschillen. Echt bewondering voor de vele fietsers. Als voetganger kan je vaak een stukje afsnijden via de steegjes. Soms doen die zelfs een beetje aan thuis denken.

Maar je moet de trappen erbij nemen. Vanaf deze zomer komt er trouwens een tram. 

Maar ik heb gewoon alles te voet gedaan en dat vind ik leuk. Geen gedoe om uit te zoeken hoe het zit met bussen etc. Dus een plus wat mij betreft. 
Verder heeft Schotland een boeiende geschiedenis. In de nationale musea kan he dit - gratis - ontdekken. Op zaterdag deed ik National Portrait Gallery met foto's en beelden van beroemde Schotten.
Op zondag dacht ik dat ik maar beter een schuilplaats voor de hagel kon vinden. Maar eigenlijk was dat nergens voor nodig. Het Nationale museum is gevestigd in een heel mooi gebouw.

Je vindt er verschillende tentoonstellingen. De dieren waren heel populair bij de gezinnen met kinderen. Voor de speciale mammoettentoonstelling moest dan weer wel betaald worden (£9).
En verder was er techniek en antropologie. En Dolly, het gekloonde schaap. 

En thee en lekkere cake in een prachtig decor. Al vind ik de scones in de Portrait Gallery net iets meer de moeite. Overal kan je trouwens water bij nemen.
Het koudere weer en de vele kilometers zijn zeker een excuus om een pauze in te lassen. Hier bij Brew lab waar er ook gratis WiFi is, al weet heel he Facebook dan waar je bent.
Maar lekkere koffie en wortelcake. Het is er redelijk groot met verschillende ruimten. Maar ook redelijk hip en druk.
Ook bij Foodies serveren ze deftige koffie. En af rn toe vergat ik mijn lunch voor een zoete snack. 

Edinburgh wordt vaak als een grijze stad omschreven maar ik vond dat nog meevallen. Er werd met verschillende materialen gebouwd en de houten deuren zijn in vrolijke kleuren geschilderd. Ik vond het lage avondlicht ook vaak echt mooi en verrassend. 

Maar vooral je bent nooit zo ver van groen uit de buurt. Er zijn de heuvels, due je niet kan negeren.

Arthur's Seat en het schots parlement.
Op zondag ging ik wandelen in de Meadows en ik was duidelijk niet alleen. De foto valt wat donker uit door het tegenlicht. Maar geloof me, het was stralend weer, ook al was het koud. Iedereen was opgetrommeld om te wandelen, genoeg binengezeten.

Het park is gebouwd op een oud kanaal dat vroeger voor de waterbevoorrading instond. De kerselaren die de paden omzomen zijn een attractie op zich, maar voor de roze bloemen is het nu nog te vroeg. Het park kan nooit bebouwd worden en wordt omrand met statige herenhuizen.
Al eeuwen wordt er getraind op de velden.

In Edinburgh kan je natuurlijk moeilijk om het kasteel geen. Ik heb het niet bezocht (£16), want we komen nog eens terug. Ik heb in de plaats voor de real Mary close gekozen, een rondleiding van een uur in een close uit de zeventiende eeuw, jaren lang afgesloten en gebruikt als fundament voor het stadsgebouw. Je wordt begeleid door een dramastudent. En ja, er komen spookverhalen aan te pas.
Maar de buurt van het kasteel is zeker een levendige toeristische buurt.
Deze lichtjes ontdekte ik op de instagram van Ysolda Teague, een ontwerpster. Ze zijn een kleine attractie op zich want het Andrew square lijkt me anders maar een dode buurt, achter de winkelstraat en tussen de musea in. De lichtjes veranderen trouwens van kleur en zouden er nog tot eind april zijn.

You Might Also Like

0 reacties