Ik besloot het er op te wagen en zette de honderden steken op voor maat 40, de kleinste maat. Ik nestelde me in de zetel met een serie en breide de avond door. Ideaal omdat mijn lijf blijkbaar wat moest afkicken van examenstress. Ik breide de volledige boord en besloot eens te meten, het leek zo breed.

Toen ik ging meten werd mijn vermoeden bevestigd: 1,60m. Dat is toch wel iets te veel positive ease. Toen ik mijn stekenproef controleerde bleek algauw dat dit de boosdoener was. 25 a 26 steken op rondbreinaalden tegenover de 30 die ik had op rechte naalden. En neem er nog de concentratie van de proeflap bij en je weet dat het niet goed komt. 

Ik ging al op zoek naar een alternatief patroon maar vond niet meteen iets. De match was echt te goed om te negeren. In het ravelry groepje kwamen we zowat gelijktijdig op hetzelfde idee. Waarom niet wat rekenen? Het patroon is redelijk rechttoe rechtaan, dus met wat minder herhalingen van het lacepatroon moet het ook wel lukken. Ik zette een fractie minder steken op en breide de hele week braaf monogaam aan de boord. Zaterdagavond kon ik voor de film aan het patroon beginnen. En zondag deden we van marathon "les revenants", met een soundtrack van Mogwai en een hoog David Lynch gehalte. Vier rijen patroon heb ik al. Omdat 1 van de omslagsteken nogal groot uitviel, brei ik die in de volgende rij nu in de achterste steek. Dat het een langetermijnproject wordt is nu wel duidelijk. Maar ik heb er veel zin in. En straks maak ik nog wat tijd voor de MKAL en ga ik ook wel eens naar Firth o Forth.