Meneer Tourette en ik

Ik liep rond in Moose, de Skandinavische winkel in Antwerpen zo ergens in de eindejaarsperiode. De kledij liet ik links liggen, vooral de bo...

Ik liep rond in Moose, de Skandinavische winkel in Antwerpen zo ergens in de eindejaarsperiode. De kledij liet ik links liggen, vooral de boeken interesseerden mij. Ik ben nog steeds op zoek naar de nieuwe Marianne Frederikson, iemand die ook zo verhalen kan schrijven, de maatschappij rond haar kan blootleggen,... En volgens mij zal het ook iemand uit het noorden zijn, als ik hun films zie, dan is er altijd dat maatschappijkritische kantje dat ik zo fantastisch goed vind. Ik heb het even gevraagd aan de persoon die in de winkel rondliep, maar meer dan "De Standaard boekhandel zorgt voor deze sectie" kreeg ik er niet uit. Ik kwam thuis met Meneer Tourette en ik van Pelle Sandstrak.

Hij vertelt het verhaal van zijn jeugd, hoe hij opgroeide met zijn dwangneurose, hoe hij regeltjes verzon om er mee om te gaan, hoe hij tot 8 (?) moet tellen voor hij de deur uit kan en als hij er niet in slaagt de eerste keer hoe heel het ritueel herbegint,... Zijn ouders zijn ten einde raad en trekken met hem naar verschillende psychiaters en specialisten. Zij doen het af als een kind in puberteit. Als zijn vader in de krant leest over het Tourette-syndroom, neemt hij zijn zoon mee naar de psychiater met de boodschap dat hij het gevonden heeft en die antwoordt dat tourette daar niet bestaat in dat kleine dorpje in het noorden van Noorwegen. Pelle is overgeleverd aan zijn neurose en onzekerheid. Doorheen het verhaal bekruipt je een verschrikkelijk gevoel, dit moet slecht aflopen, terwijl je soms ook niet anders kan dan hard lachen omdat het zo komisch is. Je weet ook dat het niet slecht afloopt want Pelle heeft een oplossing gevonden. Hij heeft dit boek geschreven en spreekt nu vaak in publiek. Een aanrader? Voor mij wel, het gaf me op een heel andere manier inzicht in de dingen waar ik op het werk mee bezig ben. Het leesde niet zo snel, je krijgt lange beschrijvingen maar daar moet je eigenlijk gewoon door. Ik las een groot stuk van het boek op de trein, de trein van Antwerpen naar Gent en de trein van Anaradhapura naar Colombo.

You Might Also Like

0 reacties