Naailes

Ik ben met een beetje vertraging begonnen aan de naailessen, maar ik keek er wel naar uit. Ik had zin om een blouse te leren maken. Ik vind ...

Ik ben met een beetje vertraging begonnen aan de naailessen, maar ik keek er wel naar uit. Ik had zin om een blouse te leren maken. Ik vind dat ik dat te weinig draag maar dat komt omdat die dingen altijd gapen. Ofzo lijkt het toch. Uit Vietnam bracht ik een stapel stofjes mee, met bloesjes in gedachten. Mijn lief haalde de schouders op of zei zelfs ronduit dat hij het maar niks vond. Zeker het stofje dat ik koos voor mijn eerste blouse moest het ontgelden.

Bij het passen voor de spiegel sloeg de twijfel een beetje toe. De lesgeefster zag een kleine beweging aan mijn neus en vroeg wat er scheelde. Ik zei haar dat mijn lief het maar niks vond en dat ik in de winkel een kledingstuk in die stof waarschijnlijk niet uit het rek zou halen. Maar waarom heb je het dan gekocht? Ik wou eens iets anders, vond ze geen reden. Maar het paste perfect, de nepen, het model,... Ik kon meteen verder met de mouwen. Toen ze die wou inpassen, stopte ze abrupt. Het moest eruit, het was geen zicht. Ik werd voor het einde van de les naar huis gestuurd met de opdracht effen stof te kopen die het wat zou breken.

Gisteren was het dan tijd om mouwsplitjes te stikken. Vorige week leerden we het op een proeflapje en had ik ook mijn effen stof vergeten, maar deze keer was het voor echt. En kijk, in één keer goed.


You Might Also Like

2 reacties

  1. ik vrees dat je nog een paar weken moet wachten, de nepen zijn nog gedriegd, ik moet nog panden knippen, polsboordjes, kraag,...

    BeantwoordenVerwijderen