Voor de recykleren-14-daagse moet ik met schaamrood bekennen dat er sinds de vorige editie weinig meer gebeurd is dan een hoop grondstoffen uit de kringwinkel aangesleept naar huis. Er is één uitzondering maar wel eentje dat ik dagelijks gebruik. Ik heb een zwak voor dassen, mannen in dassen en vrouwen in dassen. Mijn moeder beweert dat ze die ooit gedragen heeft toen het mode was, maar ik kan het me moeilijk voorstellen. Mijn vader houdt het op dezelfde das met Mickey Mouse die enkel bij familiefeesten wordt bovengehaald. Mijn liefje is niet te overtuigen, een hemd zonder problemen, maar een das. En nee, het haalt niks uit dat stoere rocksterren ze ook dragen… Toch kan ik het niet laten om af en toe een mooi exemplaar te kopen, zo eentje waar mijn oog op valt. Meestal in de kringwinkel of tweedehandswinkel. Zo vond ik deze week een mooi retro-exemplaar dat wijd eindigde, marineblauw met een blokjespatroon in wit en felblauw. Ik kan nu al zeggen dat de foto’s geen eer doen aan de kleuren, maar het was avond en er zat weinig anders op dan de flits boven te halen.

Ik kocht de das omdat ik ergens op het internet een leuk idee had gevonden om die te recycleren om kaarten in te steken. Je weet wel bankkaarten, spaarkaarten, getrouwheidskaarten,… de stapel groeit en die portemonnees kunnen dat niet altijd aan. Nu “ergens op het internet” bleek natuurlijk een hopeloze zoektocht. Ik vond inspiratie bij de groep Recykleren op Pinterest, een verslavende bezigheid, maar wel handig om nuttige linken bij te houden en je kan ook op “boards” van bestaande groepen of andere personen kijken zonder ingelogd te zijn. Bij de varia vond ik wat ik zocht: een gsm-tasje (de blog erachter is al verdwenen, maar je merkt wel dat het niet moeilijk is) en een kaartjeshouder. Met de das die ik in de tweedehandswinkel op de kop tikte kon ik beide maken, al leek het wel wat zonde om te knippen. Maar een das die niet gedragen wordt is ook zonde natuurlijk. Het gemakkelijkste bleek het gsm-tasje. In het voorbeeld is nog plaats voor kaarten enzo en er hangt nog iets aan te bengelen, maar zoveel tierlantijntjes wou ik niet. Gewoon een simpel hoesje voor een geheugenschijfje en het kabeltje. Mijn rood exemplaar paste perfect, al vloeken de kleuren misschien wat. Knippen en stikken, zo simpel kan het zijn. Nog enkel een drukknoopje er op bevestigen en voilà. De kaartjeshouder bleek iets moeilijker, maar dan vooral hoe ik de strepen wou laten lopen. Doordat het een brede das was, had ik voldoende stof, zeker nadat ik de naad er uit had gehaald. Ik had nog even schrik dat de randen zouden aftekenen, maar dit bleek niet het geval. Na het strijken kon je het verschil niet meer zien. De stof is een dikke synthetische stof, heel retro en door de dikte kon ik de vlieseline die bij katoen nodig zou zijn achterwege laten. Het was nog even zoeken hoe ik de verschillende stukken in elkaar kon zetten. Maar eigenlijk is het simpel. De twee flappen is gewoon een boordje om stikken. Voor het gemak heb ik ze ook aan elkaar bevestigd vooral eer ze op de achtergrond te stikken. En de achtergrond is de twee grootste stukken met de mooie kant tegen elkaar stikken aan de drie kanten, omdraaien en met de hand de onderkant dicht naaien. Op de foto valt me op dat die boordjes niet zo recht gestikt zijn, maar in het echt valt het niet zo hard op. Mijn stikdraad heeft echt dezelfde kleur als de stof. De stof liet zich niet zo gemakkelijk manipuleren en ik durfde niet goed het tornmesje bovenhalen, omdat ik bij kunstlicht aan het werken was.