Kiezinge voor de goei

Ik herinner me als kind dat mijn ouders zich op de verkiezingsdag wat opkleden. Mijn pa trok een das aan en ik mocht mee. Ik denk dat we te ...

Ik herinner me als kind dat mijn ouders zich op de verkiezingsdag wat opkleden. Mijn pa trok een das aan en ik mocht mee. Ik denk dat we te voet gingen naar het centrum, niet zo ver maar ook niet meteen dichtbij. Maar het was gemakkelijker, geen gedoe met het zoeken naar een parkeerplaats en onderweg wat kletsen tegen de buren of die van een straat verder. Stemmen leek me zo erg nog niet te zijn als kind. “Kiezinge” noemt mijn pa het en iedereen stemde “voor de goei”. En ik durfde wel eens vragen wie dat dan waren, en toen lachte iedereen geheimzinnig.

Ik mocht gaan stemmen en gaan tellen, een voorrecht. Mijn lief trok naar zijn zus om laminaat te leggen en ik maakte er een dagje van. Tussendoor trok ik naar het SMAK, lekker eten en dan klaar voor een boeiende ervaring. Mijn medetellers waren ervaren rotten in het vak en ook niet van het discussiërende type, dus zat het er best wel snel op. Al verschoot ik van het uur, 17u45 toen alles geteld was, gelukkig bleek het in orde en om 18u15 kon ik terug naar huis fietsen om me voor de lichtbak te nestelen.

En vandaag ben ik gewoon een dagje thuis, zoals de coiffeurs, het voorrecht van ambtenaar te zijn. Hoog tijd om mijn huishouden wat te doen voor het overwoekert...

You Might Also Like

1 reacties

  1. idem hier: eerst gaan kiezen, dan gaan tellen (19.45 h thuis) en vandaag thuis. Het leven kan schoon zijn. Toch wat dat betreft. Ik heb voor de goei gekozen, de rest duidelijk niet. Enfin, we zullen ook dit weer ondergaan natuurlijk.

    (Verbitterd? Moi? Neuh...)

    BeantwoordenVerwijderen