Ik kan wel eens lachen met de aankopen van mijn lief, maar eigenlijk is dat vooral een excuus om mijn eigen uitspattingen te verbergen. Al die elektrozaken waar ze gewoon met dvd's en cd's naar je hoofd smijten. Ik heb een mooi stapeltje verzameld, langzaam komen die uit het plastiekje. Mijn lief bekeek de stapel met argusogen, "de helft ken ik niet", klonk het bijna beschuldigend. Ik kom dat tegen als ik op last.fm rondzwerf was mijn beste verweer. En tegen een etiketje van 2,90 euro heeft hij weinig verweer natuurlijk. En zeggen dat het die artiesten waarschijnlijk bloed, zweet en tranen heeft gekost om hun ding te doen en daarna ook nog verkocht te krijgen bij de platenmaatschappijen. Maar kijk hoor, Phoenix heeft een bekend klinkend liedje:



Mijn oordeel? Niet meteen een waw-cd, maar best aanstekelijke rock.