Een perskaar is tof, maar is ook veel discipline. Schrijven is niet zo moeilijk als je de muziek graag hoort, maar als het je absoluut niks zegt en je ziet de tent genieten, dan is het wel even zweten. De artikels kosten me heel wat tijd en dat heb ik zeker overschat, maar ik vond het ook wel leuk. En Erykah Badu en CocoRosie wou ik sowieso zien, en terecht want het was super! Alleen weet ik niet of dat ook uit de artikels blijkt, ik wou toch een beetje "objectief" (hahaha, alsof die journalisten dat zijn) proberen zijn, bij CocoRosie stond ik ook vooraan maar wel met mijn boekje in de aanslag, wat enkel spot bij de tienermeisjes naast me opleverde. Ik had zin om de perskaart onder hun neus te duwen, maar aangezien ik twee keer zo oud ben, zal ik ook maar twee keer zo verstandig zijn zeker. Trouwens ik hou het langer vol dan dat jong geweld. Bij Erykah Badu dropen ze snel af, te warm, zere voeten,... en ook bij CocoRosie misten ze de tweede bis, al zal niemand die nog verwacht hebben nadat de lichten al weer branden.